விழியின் மொழி 8
இரண்டு வாரங்களுக்கு பிறகு.....
இன்றோடு அவள் மருத்துவமனையில் இருத்து டிஸ்சாட்ஜ் ஆகி வந்து இரண்டு வாரங்கள் முடிந்து இருந்தது.
அன்று மருத்துவமனையில் அவனை பார்த்தது, வெள்ளை நிற சர்டில் அழகாக தான் இருத்தான், அவனை விழி எடுக்காமல் பார்த்து தனது நினைவு அடுக்கில் நிரப்பி கொண்டாள்,
மருத்துவமனையில் இருத்து வந்தவன் வேள்விழியின் பெற்றோரிடம் தன்னை பற்றி எந்த உண்மையும் சொல்லவேண்டாம் என கேட்டு கொண்டான், நேரம் வரும் பொழுது தானே உண்மையை உரைப்பதாக கூறிவிட்டான்.
அவளை மருத்துவமனையில் இருத்து அழைத்து வந்தவன், தனி விமானம் மூலம் இருவரும், மும்பையில் கடற்கரைக்கு அருகில் உள்ள அவனது அடுக்கு மாடி குடியிருப்பு சென்றனர்,
உள்ளே செல்லும் வேளையில் " அங்கேயே நில்லுங்கள் எங்க உள்ள வரிங்க புதுசா கல்யாணம் ஆனவங்க ஆர்த்தி எடுக்கமா உள்ளே போக கூடாது " என ஆர்த்தி எடுத்தார், அதை வீட்டின் வேலையாள் கார்குழலி,
வேந்தனின் சிறு வயதில் இருத்து, அவன் வீட்டில் வேலை செய்பவர், அவன் அன்னை தந்தையின் இறப்புக்கு பிறகு அவனுக்கு என்று இருக்கும் ஒரே பிடிப்பு இவர் மட்டும் தான்.
ஆர்த்தி எடுத்து உள்ளே தனது வலது காலினை வைத்து நுழைத்தாள், என்று இருந்தாலும் தான் இந்த வீட்டில் நிரந்தரமாக இருக்க போவது இல்லை, என்று மனதிற்குள் நினைத்தால் வேல்விழி.
அன்று வீட்டை விட்டு சென்றவன் இதோ இரண்டு வாரங்கள் ஓடி விட்டது, அன்றில் இருத்து அவன் அவள் கண்களில் படவும் இல்லை அவளுடன் பேச முயற்சி செய்யவும் இல்லை.
வேல்விழி அவனை காணாமல் தனது உயிரின் ஒரு பாதியை இழந்தது போல துடித்தாள், ஆனால் அவள் அவனிடம் பேசிய வார்த்தைகளின் வீரியம் அவள் அறிய வில்லை.
வேல்விழி உடம்பு கொஞ்சம் கொஞ்சமாக தேர ஆரம்பித்து இருந்தது, அவள் அமைதியாக இருப்பதை பார்த்த கார்குழலி" ஏன் கண்ணு என்ன ஆச்சி மூஞ்சி இப்படி வாடி போய் இருக்கு உடம்பு சரி இல்லையா" என அன்பாக விசாரித்தார்.
"இல்ல மா அவரை பார்த்து இரண்டு வாரம் ஆகுது எதையோ இழந்த மாதிரி இருக்கு மா அதான் வேற ஒன்னும் இல்லை மா" என பதில் உரைத்தாள்.
" இவ்வளவு தான கண்ணு நான் கூட உடம்பு முடியலையோனு பயத்திட்டேன் கன்னு, தம்பி அடிக்கடி இப்படி தான் வேலை வேலை னு வீட்டுக்கே வராது கன்னு நீ பயப்படாத நாளைக்கு வந்துடும்"
" அம்மா இங்க அவரோட ரூம் எங்க இருக்கு என விசாரித்தால் வேல்விழி"
"வா கண்ணு நான் கூட்டிட்டு போறேன்" என்று அவன் அறையை காண்பித்தார் கார்குழலி.
அவன் அறையினுள் ஒரு நொடி தயங்கி பின்னர் உள்ளே நுழைந்த வேல்விழி,
அங்கு, தனது கண்களை தன்னாலே நம்ப முடியாமல் , மீண்டும் மீண்டும் தனது எதிரில் உள்ள புகைப்படத்தை விழி எடுக்காமல் பார்த்து கொண்டு இருந்தாள்.
அதில் எதிரில் இருப்பவரை மயக்கும் மோகன புன்னகையுடன் ஆளுயர புகைப்படத்தில் நின்று கொண்டு இருந்தாள், வேல்விழி
மேலும், கடந்த 5 வருடமாக வேந்தன் அவளை பார்த்ததில் இருத்து திருமணம் ஆகும் வரை எடுத்த அனைத்து புகைப்படமும் வரிசை சிரமாக அழகாக சுவற்றில் அடிக்கப்பட்டு இருத்தது.
அதனை விழியெடுகாமல் பார்த்தவளுக்கு அவன் தன்னிடம் பேசியது நினைவு வந்தது, ஆம் அன்று வேந்தன் வேல்விழி தூங்கியதாக நினைத்து அவளிடம் தனது காதலை உறைத்தது, அவள் அனைத்தையும் கேட்ட பிறகு தான் அவள் அவனை விட்டு விலக உறுதிபுண்டாள், அவனை விட்டு விலக்கினாள் அவன் வேறு திருமணம் செய்து மகிழ்ச்சியாக வாழ்வான் என கனவு கண்டாள், ஆனால் அவனின் 5 வருட காதலை மறந்து விட்டால்,
மேலும் தான் காதல் கொண்ட காலத்தையும், அதன் பின்பு நடத்த நிகழ்ச்சிகள் கண்முன்பு தோன்றியது. தான் வேந்தனுக்கு ஏற்றவள் இல்லை என்று முடிவுக்கு வந்து அவனை விட்டு நீங்கவும் முடிவு செய்தாள், ( நீ நினைக்கிறது எல்லாம் நடத்துட்டா அப்புறம் நான் எதுக்காக கதை எழுதணும்)
தான் கொண்ட காதலும் தோற்றுவிட்டது, தன்னை நினைத்தவனின் காதலும் நிறைவேறவில்லை, என தன் மீதே கோபம் கொண்டாள் பெண்ணவள்.
அவன் அறையை ஒரு முறை பார்த்தவள் கண்ணில் பட்டது அந்த அலமாரி, அதை திறந்து பார்க்க அதில் அவன் கைப்பட எழுதிய டைரி இருந்தது, அதில் என்ன இருக்கும் என தெரிந்து கொள்ளும் ஆவலில் திறந்தவளின் கண்கள் முதல் பக்கத்தில் இருந்த பெண்ணின் மீது நிலை குத்தி நின்றது.
வேந்தன் அவன் அலுவலகத்தில் நிலை கொள்ளாமல் தவித்து கொண்டு இருத்தான், இன்றோடு வேள்விழியிடம் பேசி இரண்டு வாரம் ஓடி விட்டது, அவளை பொறுத்த வரை வெறும் இரண்டு வாரம், ஆனால் வேந்தனை பொறுத்த வரை நீண்ட நெடிய 14 நாட்கள், அவளை காணாத இந்த இரண்டு வாரம், அவன் நினைவு அடுக்கில் இருந்து அகற்ற படவேண்டியவை, அவளை சந்தித்த நாளில் இருந்து இரண்டு வாரங்களுக்கு முன்பு வரை அவளை தினமும் காணாமல் அவனின் பொழுது விடியாது, இரவும் முடியாது, அப்படி இருக்கையில் தான் இந்த இரண்டு வாரம் அவளின் சூடு சொல்கள் தளாது விலகி நின்றான்.
அப்பொழுதும் அவளின் நினைவிலே உழன்றான் வேந்தன், அவள் இப்பொழுது என்ன செய்து கொண்டு இருப்பாள், தன்னை பற்றி என்ன யோசித்து கொண்டு இருப்பாள், அவளை சூழ்ந்து இருக்கும் ஆபத்தில் இருத்து எவ்வாறு அவளை காப்பது, தனது எதிரிகளின் அடுத்த திட்டம் என்ன, என யோசித்து கொண்டு இருந்தான்.
எங்கே தனது உண்மையான முகம் வேள்விழிக்கு தெரிந்துவிடுமோ என்ற பயம் ஒருபுறம், அவ்வாறு தெரிந்தால் தன்னையும் தனது உயிர் காதலையும் வேல்விழி மறுத்து விட்டாள் என்ன செய்வது, என குழம்பி தான் நின்றான் அந்த 6 அடி ஆண்மகன்.
விடை தெரியாத கேள்வியாக
உன் விலகல்....
விளக்கம் அளிக்க விரும்பாத
உன் மவுனம்....
நீ தொடர விரும்பாத
என் உறவு.....
காரணம் தேடி தோற்றது
என் மனம்.....
வலியுடம் உனது
நினைவுகளையும்
நிழல்களையும்
சுமந்து
கொண்டு நான்......
சிறிது நேரத்தில் வேந்தனின் மொபைல் அலறியது, எதிரில் இருப்பவன் கூறிய செய்தி கேட்டவனின் முகம் கனல் என்ன மாறியது, " சரி நான் இப்பவே அங்க வரேன் என" பதில் அளித்து அவ்விடம் நோக்கி வண்டியை செலுத்தினான்......
அவன் கார் வந்து நின்ற இடம் மும்பை கமிஷனர் அலுவலகம், நேராக IG இருக்கும் அறையில் நுழைத்தவன், எதிரில் இருக்கும் நபரிடம் " இதுக்காக தான் நான் அப்பவே சொன்னேன் அவங்களை சும்மா விட்ட அமைதியா இருக்கமாட்டாக கேட்டிங்களா, இப்போ பாருங்க மறுபடியும் வேல் விழியை கடத்த திட்டம் போட்டு இருக்காங்க" என்று கூறினான்.
எதிரில் இருந்த கமிஷனர்"கூல் டௌன் மை பாய், அவனோட இருக்குற அந்த அஞ்சவது ஆளு யாரு நமக்கு தெரியுற வரைக்கும் நாம அமைதியா தான் இருந்து தான் ஆகணும், அவன் தான் இது எல்லாத்துக்கும் பின்னாடி இருக்கிறவன், அது மட்டும் இல்லாம இது எல்லாத்துக்கும் மாஸ்டர் மைண்ட் அவன் தான், இவங்க நாலு பேரும் அவன் ஏவி விட்ட அம்புகள் தான், இவங்களை எய்தவனை தான் நாம் கண்டு புடிக்கணும்"
அன்னிக்கி நீ அஸ்வினை கொல்லாம இருத்து இருந்தால் இந்த நேரம் அவன் யாருன்னு கண்டு புடிச்சி இருக்கலாம், நீ அமைதியா இல்லை, இப்போ பாரு அவன் யாருன்னு நமக்கு தெரியலை, சோ இதுக்கு அப்றம் பேசி ஒன்னும் ஆக போறது இல்லை, past is past, வேள்விழியை பத்திரம்மா பாத்துக்கோ, now u can leave from here" என்றார்.
வேந்தன் அவரை பார்த்து அசட்டு சிரிப்பு ஒன்றை சிரித்து அங்கு இருத்து சென்றான்.
" இப்படி வில்லங்கமா சிரிக்கிறான் என்ன செய்ய போறானு தெரியலை என்று புலம்பினார், IG ஞானவேல்.
பாண்டியன், அபிணவ், அரணவ் ஆகியோர் ஒரு அறையில் கூடி இருத்தனர், வேல்விழியின் இந்த நிலைக்கு காரணமான ஒருத்தனின் வரவுக்காக காத்து இருத்தனர். உள்ளே நுழைத்த அந்த புதியவன் " வேள்விழியை கடத்த என்ன பிளான் பண்ணி இருக்கீங்க, என்று கேட்டான்.
எதிரில் இருந்த பாண்டியன், அபி, அரணவ் முதலியோர் அமைதியாக நின்றனர்,
" உங்களை நான் நம்பினா நான் நடு தெருவுல தான் நிக்கணும்" என்று கோபத்தில் கத்தினான்.
" நாங்க என தான் சார் செய்யரது எது பண்ணாலும் அந்த அகில் எல்லாத்தையும் தடுத்துடறான், அது மட்டும் இல்லாம அவன் வேள்விழியோட நிழல் மாதிரி கூடவே இருக்கான்" என்றான் அபி.
"இன்னைல இருத்து சரியா ஒரு வாரம் கழிச்சி வேந்தன் அப்பா அம்மா ஓட நினைவு தினம் வருது, கண்டிப்பா அவன் அன்னிக்கி ஆசிரமத்திற்கு இருக்குற குழந்தைகளுக்கு சாப்பாடு குடுக்க போவான் அன்னிக்கி அவளை தூக்கிடுங்க" என்று கூறி அவர்கள் செல்லாம் என்பதற்கு அறிகுறியாக தலையை அசைத்தான்.
வேல்விழி டைரியில் யாரை பார்த்து அதிர்ச்சி அடைந்தாள்....
வேள்விழியின் வாழ்வில் இன்னல்களை ஏற்படுத்தும் இந்த புதியவன் யார்......
வேல் விழியை கடத்த இவர்கள் போட்ட திட்டம் நிறைவேறுமா.....
பதில் வரும் பதிவுகளில்.......
விழிகள் பேசும்.....
நன்றி நட்புகளே
சரண்யா வெங்கட்
