நீ கொடியானால் நான் மலராவேன்...

[Subageetha Sundararajan]

வந்தனா -ராம் -சியா -ஷ்யாம் இந்த கதையின் களம் இவர்களை சுற்றி பின்னுகிறேன். இவர்களின் வாழ்வில் நடப்பது என்ன?

சம்பவங்கள் கற்பனையாக இருந்தாலும் மனிதர்கள் நிஜமாக இருக்கலாம்.

உங்களுடன் பிரயாணிக்க விரைவில் வருகிறேன்.

சுபகீதா.... சுகீ

 

[Subageetha Sundararajan]

ரொம்ப நாள் கழிச்சு வந்துட்டேன். Ongoing போட்டு நாளாச்சு. உக்காந்து எழுத முடியல. So வழக்கம் போல் எபி போடும் முன்னாடி எழுத முடிவு பண்ணிட்டேன். குறு நாவல் /நாவல் / சிறுகதை எந்த category ல ஸ்டோரி வரும்னு தெரியல.

நிச்சயம் படிக்கிறா மாதிரி இருக்கும். வாரம் ஒரு முறை நிச்சயம் வருவேன்.

மஞ்சத்தின் மேல் மன்னிப்பாயா கதைக்கு குடுத்த ஆதரவுக்கு நன்றி. அதையும் மீறின எதிர்பார்ப்பு இந்த கதைல எனக்கு உண்டு..இன்னிக்கு அக்ஷய திருத்தியை. இன்னிக்கு எபி 1.



ராம்

மாடியில் தனது அறையில் புத்தகங்கள் புடை சூழ நடுவில் நடுநாயகமாக அமர்ந்து தீவிரமாக படித்துக்கொண்டு இருந்தான் ராம். இந்த நுழைவுத் தேர்வையும், அது தொடர்பான நேர்காணலையும் நல்லபடியாக முடித்துவிட்டு, மேற்படிப்பை தொடரும் அவனது தீவிரம் இரண்டு தலைமுறைகளாக வெற்றிகரமான தொழில் குடும்பமாக சமூகத்தில் நிலைபெற்றிருக்கும் அவர்களுக்கு புதியதல்ல. வெளிநாடு சென்று மேனேஜ்மென்ட் படிப்பது அவனுக்கே விருப்பம் இல்லை.
இந்தியாவில் இருக்கும், உலக அளவில் நல்ல பெயர் பெற்ற அந்த கல்வி நிலையத்தில் இடம் கிடைக்க இவ்வளவு தயார் செய்கிறான் ராம்.
ராம் பற்றி கொஞ்சம்...

ஆறடி உயரம், அதற்கு ஏற்ற உடல்வாகு. கொஞ்சம்...ம்ஹும்...கோபம் அதிகம். சிறு வயதில் இருந்தே நல்ல கல்வி நிலை. தமிழ்நாடு பூர்விகம் ஆனாலும் மும்பை மாநகரத்தில் வியாபாரம் செய்ய வந்து மூன்று தலைமுறை ஆகிவிட்டது. ஏழாயிரம் சதுர அடியில் மாளிகை ஜூஹு கடற்கரை ஓரம். இன்னும் நிறைய சொத்துக்களும் தொழில்களும் உண்டு.
பணத்தின் செழுமை அவனை பார்த்த உடனேயே தெரிந்து விடும். ஆனாலும், அலட்டல் இல்லாத பாவம்.
வெளியில் அதிகம் பணம் பற்றி பேசாதவன், அடிப்படையில் பொறியியல் பட்டதாரி. கல்லூரி செல்லும் போது கூட காரில் சென்றது இல்லை.

அடிப்படை உலக விஷயங்கள் பழக வேண்டும் என்று அவனை பெற்றவர் செய்த ஏற்பாடு.
ஒருமுறை அவன் கல்லூரி வாயிலில் பைக் பஞ்சர் ஆகி நின்று கொண்டிருக்க, அந்த வழியாக காரில் வந்த அவன் அப்பா அவனை கண்டுகொள்ளாமல் சென்று விட்டார். இத்தனைக்கும் அவர் பார்க்க வந்தது அவனைத்தான். எந்த இடத்திலும் அவர்கள் வீட்டு பிள்ளைகள் தங்கள் குடும்ப பின்னணியை முன்னிறுத்தி வேலைகள் சாதிப்பதில் வீட்டு பெரியவர்களுக்கு இஷ்டம் இல்லை.
மறுக்கும் எண்ணம் அவனுக்கும் இல்லை.

வெளியூரில் தங்கி படித்தவனுக்கு ஹாஸ்டல் சாப்பாடு ஒத்துக்கொள்ளாமல் போக தனியே அறை எடுத்து சமையல் செய்யவும் கற்றுக்கொண்டான். ஏனோ தனியாக இருக்கும் சமயம் வேலைக்கு ஆள் தேவை இல்லை. நானே பார்த்துக்கொள்வேன் என்ற எண்ணம் அவனுக்கு.

அவனது வாழ்க்கையின் ஒவ்வொரு நொடியையும் செதுக்கி கொள்ள துடிக்கும் இருபத்து நான்கு வயது இளைஞன். இரண்டு வருஷங்கள் தங்கள் நிறுவன பேக்டரியில் வேலை செய்தான். அனுபவம் போல் பெரிய ஆசான் இல்லை.

குடும்பம், தொழில் இரண்டையும் சார்ந்ததுதான் அவன் முடிவுகள் இருக்கும். எதுவரை,?
நந்தனா எனும் புயல் அவன் வாழ்வில் மையம் கொள்ளும் வரை...! அதன் பிறகு...



நந்தனா:

இளமையும், செழிப்புடன் கூடிய வாழ்க்கையும் கொண்ட அப்பர் கிளாஸ் குஜராத்தி கூட்டு குடும்பம். மூன்று பையன்களுக்கு நடுவில் ஒரே பெண்.
செல்லம் மிகுந்தவளாக இருந்திருக்க வேண்டும். ஆனால் இல்லை. இவளுக்கு தேவையான அனைத்தும் கிடைக்கும். பாசம்...ம்ம்ம்.ம்ஹும்.
அப்பா, அம்மா அண்ணன்கள் தம்பி அப்பாவின் வழி பாட்டி தாத்தா... அத்தைகள் அவர்கள் குடும்பம் என்று பெரிய குடும்பத்தில் பிறந்த அனாதை அவள்.
அவர்களது வெறுப்புக்கு காரணம் தெரியாமல் தவிக்கிறாள். வீட்டில் இருக்கும் மற்ற பெண் குழந்தைகளுக்கு கிடைக்கும் ஆதரவு இவளுக்கு கிடையாது. காரணம் தேடி சோர்ந்து போனவள் மனதில் இறுக்கம்!
இருபத்து மூன்று வயது மங்கை. முகத்தில் தவிப்பை மீறிய கர்வம். நிமிர்ந்த தலை குனிந்தது இல்லை இன்று வரை. அவள் மனதில் ஆயிரம் எண்ணம் உண்டு.

ஷ்யாம்

உஜ்ஜைனை பூர்வீகமாக கொண்ட குடும்பம். ஆனால் தில்லியில் வாழ்க்கை. ஐந்து நட்சத்திர ஹோட்டல்கள் நாடு முழுவதும் இவர்களுக்கு உண்டு. சமீப வருஷங்களில் நகை விற்பனையிலும் கால் பதித்து வெற்றிகரமாக செய்கிறார்கள்.

அவர்கள் வீட்டு வாரிசுகளில் ஒருவன் ஷ்யாம். முகம் சொல்லும் பணக்கார செழுமை.
ஏனோ அவனுக்கு கட்டிடங்கள் மேல் ஆர்வம். சிவில் எடுத்து படித்தவனுக்கு, அவன் அப்பா வங்கியில் லோன் வாங்கி கொடுத்தார் தொழில் தொடங்க.
வீட்டில் யாருக்கும் விருப்பம் இல்லாமல் தான் சிவில் படித்தான். அதற்கான வார்த்தைகளையும் வாங்கினான்.

மூத்த மகன் குடும்பத் தொழில்களை பொறுப்புடன் கவனிக்க கொஞ்ச காலம் தன்னாலும் அதில் ஈடுபட முடியுமா என்று முயற்சி செய்து பார்த்தான் ஷ்யாம்.அப்பா வாங்கி கொடுத்த வங்கி கடனில் தொழில் தொடங்கி கொஞ்சம் லாபம் வந்ததுதான்.
கொஞ்ச வருஷங்கள் அங்கு இருந்து தொழில் செய்தவனுக்கு அண்ணனுடன் ஏற்பட்ட தகறாரில், குடும்பம் முழுவதும் அண்ணனுக்கு வக்காலத்து வாங்கி நிற்க, மனம் வெறுத்தவன் பெங்களூரு வந்து தானே ஒரு தொழிலை நிறுவி வெற்றிகரமாக நடத்தவும் தொடங்கினான். இந்த முறை அப்பாவிடம் பணம் கேட்கவோ, அவர் மூலம் வங்கி கடன் பெறவோ அவனுக்கு விருப்பம் இல்லை.
இத்தனை நாட்களில் வந்த லாபம், தன் பெயரில் குடும்பம் பிரித்து கொடுத்த சொத்துக்கள் என்று தன்னிடம் உள்ளவற்றை முதலீடாக்கி தொழில் செய்யும் நிர்பந்தம். எங்கேனும் சிறிது சறுக்கினாலும் அதள பாதாளம் தான்.
குடும்பமும் அவனை சேர்ந்த மற்றவர்களும் அவனுக்கு முத்திரை குத்தி ஒதுக்கி விடும் அபாயம் உண்டு.

ஆனாலும், அவனுக்கு இந்த சவால் பிடித்திருக்கிறது.இதன் சுவை, சிறு வெற்றியும் கூட தரும் போதை ம்ஹும்..
தனக்காக ஒரு தொழில்... தனக்கே தானக்காய். யாரிடமும் எதற்காகவும் கைகட்டி நிற்க வேண்டியதில்லை. காதில் ரத்தம் வடியும் அளவிற்கு யாரின் உபதேசத்தையும் கேட்க வேண்டியதில்லை. லாபமோ நட்டமோ கணக்கு முழுவதும் அவனுக்கு. நினைக்கும் போதே அவனுக்குள் மமதை ஏறியது. இது வெற்றிகளைக் குவிக்கும் போதையாக இருந்தால் அவன் வாழ்நாள் முழுவதும் பூக்காடு தான்!

பொம்மநஹள்ளியில் நிலம் பார்த்து, தனக்கான அலுவலகம் ஒன்றை கட்டி கொண்டான். மொத்தம் மூணு கிரௌண்ட் நிலம். அதில் ஒரு கிரௌண்ட் நிலத்தில் அலுவலகம் அமைத்தவன்,மீதம் உள்ள இடத்தில் தோட்டம் போட்டான். அலுவலகம் பார்க்க சிறியதாக இருந்தாலும், இன்டீரியர் முழுவதும் அவனேப் பார்த்துப் பார்த்து செய்திருந்ததால், ஒரு முறை பார்த்தாலே அவனிடம் வேலையை கொடுக்கும் அளவிற்கு அமைத்திருந்தான்.

அவனது அலுவலகம் முறையாக செயல் பட தனக்கு உதவியாக அலுவலக வேலைக்கு ஆட்கள் எடுத்தவன் முழுவதும் ஆண்களை தெரிவு செய்திருக்க,
உஜ்ஜயினில் இருந்து இவனை பார்க்க வந்த இவனது அத்தை மகன், 'ஒரே ஒரு பெண்ணையாவது வேலைக்கு
சேர்த்துக்கொள்' என்று சிரித்து கொண்டே அழுத்தமாக அட்வைஸ் செய்ய அதை பற்றிய தீவிர சிந்தையில் ஷ்யாம்.

சியா

பெயருக்கேற்றபடிக்கு சாட்சாத் சீதா தேவிதான். அவ்வளவு பொறுமை. என்ஜினீயரிங் சிவில் எடுத்து படித்தவள் மூன்றாம் ஆண்டில் அடி எடுத்து வைக்கும் பொழுது ஆரம்பம் ஆனது விதியின் விளையாட்டு. சூப்பர்வைசராக அவள் அப்பாவுக்கு
வேலை. வேலை செய்யும் பேக்டரியில் மிஷின் ரீப்பேர் ஆக அதை சரி செய்ய முயன்றவரின் இடது கையை கபாளீகரம் செய்தது அந்த மிஷின். கூடவே சேர்த்து சியாவின் கனவு, லட்சியம் எல்லாம் சுவாஹா...

நிறுவனம் கொடுத்த பணம் வைத்து மிச்ச வாழ்க்கை ஓட்டுவதே கஷ்டம்.இதில் எங்கே கனவுகளும் கட்லேட்டும்...

சியா வாழ்க்கையின் ஓட்டத்தை அதன் போக்கிலேயே ஓட தீர்மானம் செய்துவிட்டாள். அடுத்து பீஸ் கட்ட நிச்சயம் பெற்றோரிடம் கேட்க முடியாது.
கர்நாடக மைசூர் போகும் வழியில் இருக்கும் அரசு பொறியியல் கல்லூரியில் அவளுக்கு பிரீ சீட் கிடைத்தும் வீட்டுக்கு அருகில் தான் கல்லூரி சேர வேண்டும். ஹாஸ்டலில் தங்கி வீட்டில் இருந்து தொலைவில் செல்ல வேண்டாம் என்று அவள் அம்மா ஒரே பிடிவாதம். அதனால் தான் தனியார் கல்லூரியில் சேர வேண்டியதாயிற்று. இன்று ம்ஹும்... சொல்ல என்ன இருக்கிறது?
வீட்டில் ஒரே பெண் அல்ல இவள். இன்னும் ஒரு தங்கை உண்டு.
சட்டென்று தான் பெரியவளாக வேண்டிய அவசியம் சியாவுக்கு.

ஒரு முடிவெடுத்தவளாக பொறியியல் படிப்புக்கு ஒரு புள்ளி வைத்துவிட்டாள். செக்கரேட்டரி படிப்புக்கு டிப்ளமோ சேர்ந்து பயிற்சி பெற்றவளுக்கு ஆங்கிலம் அருவி போல் கொட்டும். பூர்வீகம் தமிழ்நாடு என்பதால் தினமும் தமிழ் படிப்பது அவர்கள் வீட்டில் கட்டாயம். பள்ளியில் ஹிந்தியும், பிரெஞ்சு மொழியும் பயின்றதால் கொஞ்சம் அந்த மொழிகளும் தெரியும். பெங்களூரு என்பதால் ஹிந்தியில் அவளுக்கு பரிச்சயம் அதிகம்.பிரெஞ்சு வாய்ப்பு கிடைத்தால் கற்க வேணும் என்னும் எண்ணம் உண்டு.
ஒருவழியாக டிப்ளமோ முடித்து வெளியே வந்தவளுக்கு, முதல் வேலை என்பதால் வாய்ப்பு கொடுக்க மார்க்கெட்டில் தயக்கம்.

தனது மதிப்பெண்கள், மொழி அறிவு இவற்றை அடிப்படையாக கொண்டு வேலை எளிதாக கிடைக்கும் என நம்பியவளுக்கு விஞ்சியது ஏமாற்றம்.

அப்போதுதான் புதியதாக திறக்க பட்டிருக்கும் அந்த நிறுவனத்தில் இருந்து அழைப்பு வந்தது.

பனஸ்வாடியில் இருக்கும் அவள் வீட்டிலிருந்து பொம்மனஹள்ளி நாற்பத்து ஐந்து நிமிட பிரயாணம்.
கோரமங்களா,போன்று எங்காவது இன்னும் கொஞ்சம் அருகில் வேலை கிடைத்தால் பரவாயில்ல... இவ்ளோ தூரம் போகணுமா.. என்று அவள் அம்மா பாட ஆரம்பித்துவிட, வேற யாரும் கூப்பிடல... இருக்குற நிலமைல இதையும் விட முடியாது என்று முணங்கிவிட்டு தன்னை தயார் செய்துக்கொள்ள அறைக்குள் சென்றுவிட்டாள் சியா.

தன்னால் இனி உபயோகம் என்ன என்று நினைத்த அவள் அப்பா ராஜரிஷி ஒன்றும் சொல்ல முடியாமல் மௌனம் என்னும் அஸ்திரத்தை கையில்
ஏந்திக்கொண்டார்.

பெண்ணை பெற்றவர்கள் இப்படி எல்லாம் ஒதுங்கி போகலாமா... என்ற கேள்வி என்னுள் எழுவதை தவிர்க்க முடியவில்லை.

இந்த கதையின் போக்கில் மடை மாற ராஜரிஷியின் பல சமயங்களின் மௌனம் பெரிய காரணி.

சியா எதையும் கண்டுகொள்ளும் நிலையில் இல்லை. இப்போது, செலவுகளை இழுத்து பிடிக்கும் நிலை. ஓரளவு வேலை செய்து, பணம் சேர்த்தாவது தனது படிப்புக்கு ஏதாவது வழி கிடைக்குமா என்று தவிக்கிறது பெண்.

அப்படி ஏதாவது வழி தெரிந்தால் சியா அந்த வாய்ப்பை விட தயாரில்லை.

இந்த கதையின் முக்கியமான பாத்திரங்கள், அவர்கள் இருக்கும் நிலைமை இவற்றை புரிந்து கொண்டு இருப்பீர்கள்.
இனி கதைக்குள் நம் பயணம்... தொடரும்.

 

[Subageetha Sundararajan]

கொடிமலர் 2

விடிகாலை பொழுது, ரன்னிங் செல்ல வேண்டும் என்று அவசரமாய் தன்னை தயார் படுத்திக்கொண்டு, தனது ஹாஸ்டல் அறையில் இருந்து ராம் வருவதற்கும் நந்தனா அவன் அறை வாயிலை நெருங்குவதற்கும் சரியாக இருந்தது.

கோழிக்கோடில் இருக்கும் அந்த பிரபல மேனேஜ்மென்ட் கல்லூரியில் இருவரும் ஒரே வகுப்பு.

நந்தனாவிற்கு ராமை பார்த்தவுடனேயே பிடித்து விட்டது. மற்ற எல்லோரையும் விட அவன் நிதானமாய் இருப்பது போல் பெண்ணுக்கு தோன்ற, அவனை கூர்ந்து கவனிக்க ஆரம்பித்தவளுக்கு அவனுடன் நட்பில் இருக்கவேண்டும் என்ற எண்ணம் தீவிரமாக, விடிகாலை ஓட்ட பயிற்சி இருவருக்கும் பொதுவாக இருந்தது.இதோ இருவரும் தங்களது பயிற்சியை ஆரம்பித்து விட்டார்கள்.

ராம் பெண்ணுடன் அதிகம் பேச்சு வைத்து கொள்ள தயக்கம் காட்ட, பெண்ணோ, இத்தனை வருஷ அமைதிக்கு வடிகாலாய் ராமை நினைத்துவிட்டாள்.
ராம் பேச வேண்டும் என்றெல்லாம் அவளுக்கு தோன்றவில்லை. அவள் பேசுவதை காது கொடுத்து கேட்க ஒரு ஜீவன் கிடைத்த மகிழ்ச்சி அவளுக்குள்.
ஒரு விதத்தில் பாதுகாப்பாய் உணர்ந்தாள் என்றும் கூட சொல்லலாம்.

முன்பெல்லாம் ராமுக்கு இவள் என்ன இப்படி பேசிக்கொண்டே இருக்கிறாள் என்று சலிப்பாக இருக்கும்.

ஆனால், அவள் வேறு யாருடனும் இப்படி பேசியோ பழகியோ அவன் பார்க்கவில்லை. அதில் அவனுக்கு ஆச்சர்யமாய் இருந்தது.
இருந்தாலும் மனதிற்குள் ஏதோ நெருடல்.அது என்ன என்றுதான் புரியவில்லை. இயல்பாக இல்லாமல் ஏதோ ஒன்று அவனை தடுக்க என்ன என்று புரியாது அதன் போக்கில் விட்டுவிட்டு அமைதியாக இருந்தான். அவள் அளவிற்கு அவனால் நட்பு பாராட்ட முடியவில்லை.

இந்த எட்டு மாதங்களில் அவனையும் அறியாமல் அவன் மனதின் நந்தநாவை நெருக்கமானவளாக ஏற்றுகொண்டுவிட்டது.ஆனாலும் ஏதோ ஒன்று!அவனை தடுக்கிறது.

இருவரும் ஒன்றாக அமர்ந்து படிப்பது, மதியம் சாப்பிடுவது என்று எல்லாம் அவளாகவே அவனை தன் போக்குக்கு அழைத்து சென்றாள்.
தெரிந்தும் தெரியாமலுமாக இருவரின் பெயர் சேர்ந்து பேசபடும் அளவுக்கு விஷயம் நீண்டது என்றுதான் சொல்ல வேணும்.

நடுவில் பண்டிகை நாட்களில் ராம் தனது வீட்டுக்கு சென்றுவிட, தன் வீட்டுக்கு செல்ல இஷ்டம் இல்லாமல், தனியே அந்த நாட்களை கழித்தவளுக்கு மனதுள் என்றுமில்லா வெறுமை.
அவளது வகுப்பில் அநேகர் விடுமுறை நாட்களில் தங்கள் வீட்டுக்கு செல்வதை வழக்கமாக கொண்டுள்ளவர்கள் தாம்.

இவளுக்கு வீட்டுக்கு செல்ல வேண்டும் போல் தான் இருக்கிறது.

அங்கு முகம் கொடுத்து இவளிடம் யார் பேசபோகிறார்கள்...?

எல்லோரும் மகிழ்ச்சியாய் ஒருவருடன் ஒருவர் விளையாடிக்கொண்டும் பேசிக்கொண்டும்... இனிப்பை பகிர்ந்தும் விழாவை கொண்டாடிகொண்டிருந்தாலும் இவள் மட்டும் தனி என்று உணரச் செய்து விடுவார்கள்.

நந்தனாவின் மனது இறுகிக்கொண்டு வருகிறது. அவள் வீட்டில் அதை பற்றி எல்லாம் கவலை இல்லை. அப்படி ஒரு ஜீவன் இருப்பதை பற்றிய எண்ணம் கூட அவர்களுக்கு இல்லை.

ஏனோ அவளை தனது குடும்ப உறுப்பினராக ஏற்றுக்கொள்வதற்கு அந்த குடும்பத்தில் எவருக்கும் பிடித்தம் இல்லை. இதற்கான காரணங்கள் என்று வரை அறுக்கப்பட்டவை எதுவும் யாராலுமே ஒப்புக்கொள்ள முடியாத ஒன்று.
வீட்டிலிருக்கும் அத்தைமார்கள், சித்தப்பா,பெரியப்பா அவர்கள் வீட்டுப் பிள்ளைகளுக்கு கிடைக்கும் மரியாதையும், அவர்கள் வீட்டின் பெண்பிள்ளைகளுக்கு கிடைக்கும் பாசமும் இன்றுவரை இவளுக்கு பெற்ற தாயிடம் இருந்து கூட கிடைத்ததில்லை.

பணக்காரர்கள் வீட்டில் பிறந்த ஒரே காரணத்திற்காக, பணத்தால் கிடைக்கக்கூடிய எல்லா சொகுசுகளும் அவளுக்கு கிடைத்திருக்கிறது.
தன்னைச் சுற்றி நடப்பவற்றை வெளியில் தெரியாமல் காப்பாற்றுவதற்காகவேஎப்போதும் கர்வத்துடன் முகத்தை வைத்துக்கொண்டும் அதிகம் யாருடனும் பேசி பழகாமல் தன்னை காப்பதற்கு யாரும் இல்லை என்ற ஒரே காரணத்திற்காக தன்னைத்தானே காத்துக் கொள்கிறாள் போலி முகமூடியுடன்.

இதோ இந்த பண்டிகை தினத்திலும், ஹிமாச்சல் பிரதேஷ்ஷுக்கு சுற்றுலா கிளம்பிவிட்டாள். கையில் பணத்திற்கு பஞ்சம் இல்லை. அதில் எல்லாம் வீட்டினர் தாராளம் தான்.
யாரிடமும் மனம் திறந்து பேசி ஆறுதல் தேடும் அளவிற்கு அவளுக்கு தைரியம் இல்லை. உள்ளுக்குள் அவள் கோழை. எதையாவது சாதித்து காண்பிக்க வேண்டும். நான் பிறப்பால் அவர்கள் குடும்பத்தில் பிறந்து,வளர்ந்து, அவர்கள் தொலைத்த சந்தோஷம் அதன் வருத்தத்திற்கு பதிலாக அதனால் அவர்களுக்கு ஏதாவது சந்தோஷத்தை வழங்கும் முடிந்தால்?

சில கேள்விகள் கேள்வி வியாக மட்டுமே தொக்கி நிற்கும் . அவைகளுக்கு என்றுமே விடைகள் கிடைப்பதில்லை. பெண்ணுக்கு
இப்பொழுது தெரிந்திருக்கவில்லை நினைப்பதும் நடக்க இருப்பதும் இதுபோலத்தான் என்று.


ராம் தனது குடும்பத்தினருடன் பண்டிகை நாட்களில் சந்தோஷமாக கழித்துக் கொண்டிருக்க, இவளோ ஷிம்லாவில்.

பனி மூடிய பள்ளத்தாக்குகள், சிகரங்கள் இவள் மனதில் ஆச்சர்யத்தை உண்டுபண்ணியது. மிருதுவான மலைக்காற்று இவள் வெந்து போன மனதிற்கு ஆறுதல் அளிப்பதாய்.

ஆனாலும் மனதிற்குள் இருக்கும் உணர்வுகளும், தனிமையும் துக்கமும் அவளை சுழற்றி அடிக்க, அவள் மனம் தேடியது என்னவோ ராம்.. ஆம் அவனை மட்டுமே அவள் தேடுகிறாள். சமீப காலமாக அவனுடன் இருக்க அவள் மனம் வெகுவாக விரும்புகிறது.
அவனுக்கு இவளை புரிகிறதா, இல்லையா புரிந்தும் எதுவுமே தெரியாதது போல் இருக்கிறானா போன்ற எண்ணில் அடங்கா வினாக்கள் அவள் மனதில் கூடாரம் இட்டு கிடக்க தேடி வந்த அமைதி தூரத்தில் கானல் நீராய்.

தனிமை அவள் மனதில். சலிப்பை தரும் இந்த நேரத்தில் மனதில் எழுந்துள்ள இந்த புதிய உணர்வு... காதல்! அதன் விளைவுகளை அனுபவிக்க போவது என்னவோ ராம் மட்டும் தான். இன்று அவனை தேடும் மனது நாளை வேறு எதிலாவது படருமாயின்? மாற்றம் மட்டுமே மாறாதது எனில், உறவுகளும் அதன் உணர்வுகளும் கூட நிறம் மாறும்.
இன்று நந்தனா சிம்லாவிலிருந்து டார்ஜிலிங் செல்கிறாள். கையில் பணத்திற்கு கணக்கு பார்க்க அவசியம் இல்லை, இன்னும் கேட்டால் ஒன்றும் குறைவில்லை. அங்கே. மூன்று நாட்கள் தங்கிவிட்டு மீண்டும் கோழிக்கோடு.

ராம் வந்திருப்பானா என்னும் எண்ணம் அவளைக் குடைந்தது. பொதுவாக அவன் தன் பெற்றோரைக் காண சென்று விட்டால் மறந்தும் யாருக்கும் அழைக்கவும் மாட்டான், அழைப்பு விடுத்தால் எடுக்கவும் மாட்டான். வீடு, அலுவலகம் என்று அவன் பாதையே மாறிவிடும். என்னை பற்றி யோசிக்கவும் கூட அவனுக்கு நேரம் இருக்கப் போவதில்லை என்ற நிதர்சனம் அவளுக்குள் கசந்து வழிந்தது.

எப்படியும் அவனை தன்பால் ஈர்த்து விடுவது என்று உள்ளுக்குள் சிறு சபதம். ஹான்.. ஒரு முக்கிய விஷயம் சொல்ல மறந்து விட்டேனே... இது காதல் தான் என்று அவள் நம்புகிறாள்.. அதனால் நானும் அவள் மனதை நம்புகிறேன்.

ராம் வழக்கம் போல் சென்னை அலுவலகம் சென்று இரண்டு நாட்கள் அத்தை வீட்டில் தங்கி சீராடிவிட்டு அவர்களுடனேயே மதுரை சென்று மீனாக்ஷி அம்மனை வணங்கி விட்டு மும்பை கிளம்பி விட்டான். இன்னும் இரண்டு நாட்கள்.. பிறகு கோழிக்கோடு சென்றாக வேண்டும். இந்த படிப்பை வைத்து அவன் செய்வதைவிட அப்பா, தாதா பெரியப்பா என்று அவர்களிடம் பயிற்சி எடுத்தாலே இன்னும் பல படிகளில் வேகமாக ஏறலாம் என்று அவனும் யோசிக்கிறான்.

ஆனால், வெளிநாடு போய் படிக்காமல் இங்கே படிப்பதே குடும்பத்தின் ஒரு சாரருக்கு பிரஸ்டீஜ் பிரச்சனை எனும் பொழுது எதை சொல்வது!

சிறு விஷயங்கள் கூட அவர்கள் குடும்பத்தில் பிரஸ்டீஜ்"சம்மந்த படுத்தி , முன்னிறுத்தி தாம் யோசிக்கப்படும். அவனும் அப்படியே பழகிவிட்டான்.

வீட்டில் நேரம் கழித்த சந்தோஷத்தில் அவனும் கோழிக்கோடு வந்துவிட்டான். அவனுக்கு நந்தனா பற்றிய யோசனைகள் எல்லாம் சுத்தமாக இல்லை. தனது நண்பர் குழாமுடன் ஐக்கியம் ஆகியும் விட்டான்.

ஆனால், திரும்பி வந்தவளுக்குள் இவனது இந்த அணுகுமுறை எதிலோ தோற்ற உணர்வை கொடுத்தது.

காதலை தான் இன்னும் வாய்விட்டு அவனிடம் சொல்லவில்லை என்பதோ, அவன் ஒப்புக்கொள்ள சாத்தியம் உண்டா என்பது பற்றிய சிந்தனைகள் அவளிடம் இல்லை.

அவளை பொறுத்தவரை அவள் அவனை காதலிக்கிறாள். மறுப்பதற்கு காரணமும் இல்லை.

அவளுக்குள் இருப்பது காதல் என்று சொல்வதை விட அவனை பற்றுக்கோ ளாக பற்றிக்கொள்ள நினைக்கிறாள் என்று சொன்னால் பொருத்தமாக இருக்குமோ?

அவள் மனநிலை அப்படித்தான் இருக்கிறது. அவளுக்கு வீட்டினரிடம் கிடைக்காத கவனிப்பு, பிரியம் இவற்றை ராமிடம் மட்டும் எதிர்பார்க்கிறாள். அவனிடம் மட்டும் கிடைக்கும் பாதுகாப்பு உணர்வினை காதல் என்று புரிந்து கொண்டாள்.

நண்பர்களுடன் வாலிபால் விளையாடிக்கொண்டு சிரித்து பேசி கொண்டிருந்தவனை மைதானத்தின் வெளியில் இருந்து பார்த்து ரசித்து க்கொண்டிருந்தாள் பெண்.

அவளின் பார்வையை கண்டுகொண்ட அவனது நண்பர்கள் ராமை கிண்டல் செய்து தீர்த்து விட்டார்கள்.

அதற்கு பின்னர் தாம் பெண்ணவளின் தோற்றத்தில் இருக்கும் மாற்றங்களையும் அவள் தன்னை நோக்கி பார்க்கும் பார்வையின் வித்தியாசத்தையும் உணரத்தொடங்கினான் ராம்.

இதில் அவனுக்கு கிடைத்தது வெறும் குழப்பம். எதற்காக நந்தனா தன்னிடம் இன்னும் நெருங்கவும் உறவை அடுத்த நிலைக்கு அழைத்து செல்லவும் ஆசை படுகிறாள்? எனில் அவள் என்னை விரும்புகிறாள் என்று அர்த்தம் செய்து கொள்ளலாமா... அவள் என்னிடம் இது வரை எதுவும் பகரவில்லை.. நாமாக எதுவும் யோசிக்க வேண்டாம் என்று முடிவுக்கு வந்தவன் அவளை நோக்கி நட்பு புன்னகை வீச அது போறாது என்று காண்பித்தது பாவையின் முகம்.

ராமின் நண்பர்கள் இதை பார்த்துவிட்டு ஓஹ்' என்று கூச்சல் இட்டார்கள். அந்தக் கூச்சலில் ராமின் முகம் வெட்கச் சிவப்பை காட்டியது.

வெளியில் இருந்து பார்த்துக்கொண்டிருந்த நந்தனாவிற்கு இதுவே போதுமானதாக இருந்தது.

அங்கிருந்து கிளம்பி தனது அறைக்குள் வந்தவளின் கண்கள் இராமின் முக பாவனையை மீண்டும் தன் கண் முன் கொணர்ந்து இவளும் நாணத்தை பூசிக்கொண்டாள்.

வெளியே வந்த ராமின் கண்கள் பாவையை பாரக்க ஏங்கி தவிக்க உடன் வந்த நண்பர் குழாம் அவனை கேலி பேச என்று பேசி, புரிந்து கொண்டு, இருமனம் இணைந்து நிதானமாய் பகிர்ந்து கொள்ளப்பட வேண்டிய காதல் எனும் உணர்வு அவசர கோலத்தில்,நண்பர்களின் ஆரவாரத்தின் சாயலில், பெண்ணின் பார்வை மாற்றத்தை மட்டும் காரணமாக வைத்து உறுதி செய்ய பட்டது. அந்த நிமிடம் வரை ஆணின் மனதில் பெண் அவளை பற்றிய காதல் எண்ணங்கள் இல்லை.

படிக்கும் உங்களுக்கு என்ன தோன்றுகிறது... இந்த காதல் எனும் மாய வலை அவர்கள் இருவரையும் என்ன செய்ய காத்திருக்கிறது?

 

[Subageetha Sundararajan]

கொடிமலர் 3

காதலை சொல்லும் கணம் மிகவும் கனமானது. அந்த அனுபவம் ஒருவருக்கொருவர் சொல்லிக்கொள்ளாமலே அவர்கள் இருவருக்குமான காதல் ஒப்புக்கொள்ளப் பட்டது.அதில் ஒரு ரோலர்க்கொஸ்டர் பயணம் செய்ய இருவரும் மனதளவில் தயாராகிவிட்டார்கள்.

சேர்ந்து சுற்றவும், ஒருவருக்கொருவர் தேவையானவற்றை பரிசளித்துக் கொள்வதிலுமே ஆரம்பகால நேரம் பறந்தது.

ராம் தனது வீட்டை பற்றியும், தனது உறவுகளை பற்றியும் தான் திருமணம் முடிக்க இருக்கும் நந்தனா விடம் நேரம் கிடைக்கும் பொழுதெல்லாம் சொல்லிக்கொண்டு இருந்தாலும் அவள் கவனம் நிச்சயம் அவற்றில் இல்லை. ராம் அவனுக்கு அவனது சம்மந்தப்பட்ட எல்லாவற்றையும் அவனவளிடம் பகர வேணும்.

நந்தனா ஒருமுறை கூட தனது வீட்டை பற்றி பேசியதில்லை. அவன் ஏதாவது கேட்டாலும் சரியான பதில் வராது. எப்படியாவது அவனை வேறு விஷயங்களுக்கு இழுத்து செல்லும் திறமை அவளுக்கு உண்டு!

அவன் தன் குடும்பம் பற்றி பேசும்போதெல்லாம் நந்தனாவுக்குள் ஒரு தீ எரிகிறது. பொறாமை எனும் அந்த நெருப்பை அவள் அணைக்கவில்லை. மாறாக இறுக அணைத்துக்கொண்டாள்.

அவனிடம் நேராகவே ஒருமுறை சொன்னாள்... பாரு ராம் காது தீஞ்சு போற அளவுக்கு உங்க குடும்பம் பத்தி சொல்லிட்டே.. நௌ லெட்ஸ் ஸ்பீக் அபௌட் அஸ். வி ஹவ் டு பிளான் அர் ப்யூட்சர் என்று பட்டு தெறித்தார் போன்ற அவளது வார்த்தைகைகள் முதன் முறையாக அவனுள் பயத்தை விதைத்தது... இந்த உறவு சரி படுமா என்று. பட் அம் கமிடெட் என்று மனதை தேற்றிக் கொண்டான்.
அவளுடன் இருக்கும் நேரம் அவனுள் போதை ஏற்றியதுவும் நிஜமே!
வயதிற்குண்டான ஹார்மோன் வேலை. ஒரு வகையில் அந்த மயக்கம் அவனுக்கு தேவை பட்டதுதான்.

டோன்ட் பி சில்லி நந்தா... நா நான்னு சொன்னா இட் இங்க்லுட்ஸ் மை பேமிலி----ராம்.
பட் நா ன்னு சொன்னா இட்ஸ் ஜஸ் மீ என்று முடித்துவிட்டாள் நந்தனா.

என்ன என்று எதையும் இதுவரை இந்த பெண் தன்னிடம் பகரவில்லை என்பது கால தாமதமாக அதாவது ஏறகுறைய ஓராண்டுக்காலம் முடியும் பொழுது தான் அவனுக்குள் உறைத்தது.

ஆனாலும் அவளிடம் எதையும் கேட்பதற்கு அவனால் இயலவில்லை. ஏதோ ஒன்று அவன் வாயை திறக்க விடாமல் கட்டிப் போட்டுக் கொண்டிருந்தது. அவள் நேரடியாகவே சொல்லி விட்டால் உன் குடும்பத்தின் மீது உன் குடும்பத்தை பற்றி எனக்கு அக்கறை இல்லை என்று. அவள் உலகத்தில் அவளும் அவனும் மட்டும்தான்! எக்காரணத்தைக் கொண்டும் வேறு யாருக்கும் அதில் இடம் இல்லை என்பதில் அவள் தெளிவாக இருந்தாள்.
முன்புபோல் விடுமுறை நாட்களில் அவன் தன் பெற்றோரை பார்ப்பதற்கு செல்ல முடிவதில்லை. அதிக நேரம் அவர்களுடன் தொலைபேசியில் பேசுவதற்கு கூட அவள் அனுமதிக்கவில்லை. இருவரும் ஒன்றாக இருக்கக் கூடிய நேரங்கள் அதிகமான காரணத்தால் அவனும் அவள் உள்ளே மூழ்கத் தான் நினைத்தான். அவனுக்கு அவளது பொசசிவ்நெஸ் பிடித்திருக்கிறது. அவளுடனான நேரம் பிடித்திருக்கிறது.இந்த 'பிடித்திருக்கிறது 'என்ற ஒற்றை வார்த்தைக்காக அவன் கொடுக்கப்போகும் விலை? அவனது ஆசையும் காதலும் அவனுக்கே வியப்புதான்! தன் குடும்பம் தவிர வேறு எதையும் அவன் இவ்வளவு நேசிப்பான் என்று அவன் நினைத்ததில்லை. நாடியதும் கிடையாது. ஆனால் இன்று எல்லாமே தலைகீழ்.
காதல் ஒருவரை இவ்வளவு தூரம் மாற்றக்கூடுமா? ஆம், மாற்றியே விட்டது. ராம் தன்னிலை மறந்து நந்தனா மீதான காதலில் திளைத்தான்.
நந்தநாவுக்கும் ராம் போன்ற அழகன் தன்னுடனே இருப்பது சந்தோஷத்தையும் பெருமையாகவும் இருந்தது. வழக்கமாக தனது வீட்டிற்கு விடுமுறையில் செல்லும் ராம் இந்த முறை நந்தநாவுடன் கேரளத்தை சுற்றினான்.
பத்து நாட்கள் விடுமுறை. வீட்டுக்கு அவ்வப்போது பேசியவன் தான் அப்பாவிடம் 'நா கேரளாவை சுத்தி பாக்க வந்திருக்கேன் ப்பா 'என்றான்.மறந்தும் பெண்ணை பற்றி பேசவில்லை.

அவன் அருகில் அமர்ந்து அவனையே பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள் நந்தா. அவள் மனதில் ஆயிரமாயிரம் எண்ணங்கள்.

ராம், நீ ஏன் என்னோட வந்திருக்கன்னு உங்க அப்பாகிட்ட சொல்லல...--நந்தா

கல்யாணம் பண்ணிக்காம ஒரு பொண்ணோட ஊர் சுத்தி பாக்க வந்திருக்கேன்னு சொல்ல சொல்றியா நந்தா?

அவனது கேள்விக்கு அவளது பதில் மௌனம் மட்டும். ம்ம்... சொல்ல முடியாத அளவுக்கு இதுல தப்பு இருக்கா ராம்?

அவளது கேள்வியை எப்படி புரிந்து கொள்வது என்று அவனுக்கு புரியவில்லை.

பின்ன இது தப்பில்லையா? எங்க வீட்டுல கொன்னுடுவாங்க. வீட்டு பெரிவங்க காதுக்கு போச்சு பெரிய பிரச்சனை ஆகிடும் என்றவனை வினோதமாக பார்த்தவள், "ஸோ, இப்படி வர்றது தப்பில்ல... பட் வீட்டுக்கு தெரியாம பாத்துக்கணும், ஆம் ஐ ரைட் ராம் என்றுவிட்டு சிரித்த நந்தானாவை ஆராய்ச்சி பார்வை பார்த்தான் ராம்.

அவன் பார்வையை தயங்காது எதிர்த்துகொண்டவள் மனதில் சஞ்சலம்.இந்த உறவு எதில் போய் முடியும்... இவன் என்னை திருமணம் செய்து கொள்வானா இல்லை ஜஸ்ட் டைம் பாஸ் என்றுவிடுவானோ என்னும் திடீர் சந்தேகம்!
அவனை இழக்க அவள் தயாராக இல்லை.

இன்னும் நாலு மாசம் தான் மிச்சமிருக்கு ராம்...

ம்ம்ம்... ஆமா அதுக்கு பிறகு பேமிலி பிசினஸ் ரெகுலரா பாக்கணும் என்றான் ராம் லேசாக தூறும் வானத்தை பார்த்தபடிக்கு.

நானும் வேலை தேடணும். கேம்பஸ் செலக்ட் ஆச்சுன்னா ஓகே... இல்லாட்டி திண்டாட்டம் தான் ---நந்தனா.

ஒய் பேபி, உங்க பேமிலியும் பிசினஸ் கிளாஸ் தானே? தென் அவங்க கூட ஒர்க் பண்ணு.யூ பீல் லிட்டில் பெட்டர் ---ராம்.

அது சரி வராது டியர். இன் பாக்ட் எனக்கு அவங்க கிட்ட போய் நிக்கவும் இஷ்டம் இல்ல. என்னோட சொந்த கால்ல நிக்கணும் வித் அவுட் மை பேமிலி 'ஸ் ஹெல்ப். அப்போ தான் நா ஜய்ச்சதா அர்த்தம். ஐ வான்ன ப்ரோவ் மைஸெல்ப்... என்றுவிட்டு அமைதியானாள் பெண்.

ராமுக்குதான் என்ன சொல்வதென்று புரியவில்லை. ஏதோ பிரச்சனை என்று தெரிந்து கொண்டான். அவளாக சொல்லாத வரை கேட்கப்போவதில்லை என்று உறுதி செய்துகொண்டான். ' தான் அவனது காதலன், தெரிந்து கொள்ளும் உரிமை தனக்கு உண்டு என்று மறந்துவிட்டான். ஒரு வேளை கேட்டிருந்தால் சரியான முறையில் பல விஷயங்களை அவனால் சரியாக கையாண்டிருக்க முடியும்.

இருவரும் தங்கி இருக்கும் தங்கள் அறைக்கு வந்தார்கள். தனி அறைகள் தான். அது அவசியம் இல்லை என்று பெண்ணுக்கு இப்போது தோன்றியது. எப்படியும் அவனை கைக்குள் வைத்துக்கொள்ள வேண்டும் என்றும் யோசித்தாள்.

அவனை கைக்குள் வைத்துக்கொள்ள அவளது அன்பு மட்டும் போதும் என்று அவள் உணரவில்லை. நல்ல குடும்ப சூழ்நிலையில் வளர்ந்தவனுக்கு இயல்பாகவே காதலி மீதும் நம்பிக்கையும் நேசமும் இருந்தது. பெண்ணவள் அதையும் உணரவில்லை என்பதும் துரத்ருஷ்டம் தான்.

இருவரும் குமரக்கம் போகலாம் என்றது பெண். இன்னமும் ஆறு நாட்கள் மீதம். இருவரும் குமரக்கம் சென்று படகு வீட்டில் இரண்டு நாட்கள் தாங்குவதற்காக பார்க்கையில் ஒற்றை படுக்கை அறையுடன் தான் கிடைத்தது.
இருவரும் முதலில் யோசித்தாலும், பிறகு சரி, பரவாயில்லை என்ற முடிவுக்கு வந்து விட்டார்கள்.
அவனுடன் இருக்கும் நிமிஷங்கள் அவளுக்குள் தித்திப்பு என்றால் அவளுடன் அவன் நிலை சொர்கம் என்று என்னும் காதல்!

முதல் நாள் இருவரும் படகு வீட்டில் ரசித்தார்கள். அங்கே நிற்கும் இடங்களில் இறங்கி சுற்றிப் பார்த்தார்கள். மிதமான சாரல் அவர்களை அள்ளிக்கொண்டது. இரண்டாம் நாள் பத்திரமணல் தீவில் இருவரின் மனமும் நெகிழ்ந்த நிலை. இது நடக்கும் என்று அவர்கள் நிச்சயம் எதிர்பார்க்கவில்லை. முதல் நாள் இரவில் ராம் படகில் உட்கார என்று இருக்கும் சாய்வு நாற்காலியில் அமர்ந்தவாறே உறங்கிவிட்டான். ஆனால் இன்று அது சாத்தியப்படும் என்று இருவருக்கும் தோன்றவில்லை.

சரி தவறு என்ற நிலையை தாண்டி ஒருவர் மீது ஒருவர் வைத்திருக்கும் ஈடுபாடு அவர்களை அடுத்த கட்டம் நோக்கி நகரச் சொன்னது.

சுதாரித்துக் கொள்ளும் எண்ணம் நிச்சயம் இருவருக்குள்ளும் இல்லை. ராம் அவனை பேராழி என்று சுருட்டிக்கொள்ளும் அவசரத்தில் இருந்தாள் நந்தா.

தன்னை கொடுத்தாவது அவனை தன்னில் கட்டிவைத்துக்கொள்ளும் அவசரம், அவசியம் அவளுக்குள்.

எங்கே அவன் தன்னை விட்டு போய்விடுவானோ என்னும் எண்ணம் காதலை தாண்டி சில விஷயங்களை செய்ய அவளை தூண்டியது. அவனுக்கோ அவளது சிவப்பு நிறம் கலந்த பால் சருமத்தில் மூழ்கி எழும் அவசரம். அவனது ஹார்மோன்கள் அவளது நெருக்கத்தில் வேகமாக வேலை செய்ய விளைவு?
இரண்டு நாட்களுக்கான படகுவீடு சவாரி இன்னும் ஒரு நாள் நீண்டது. இருவராலும் ஒருவரை விட்டு ஒருவரால் இருக்க முடியவில்லை. தவறு செய்கிறேன் என்ற எண்ணம் ஒரு புறம், இளமையின் வேகமும் தேடலும் ஒருபுறம் இருவரையும் அலை க்கழிக்க வென்றது என்னவோ இளமை உணர்வுகள் தான்.
கருத்தரிக்காமல் இருக்க அந்த இரண்டு நாட்களும் நந்தா மாத்திரைகள் எடுத்துக்கொண்டாள். அவள் மனதில் இருப்பதை அவனால் முழுமையாக புரிந்து கொள்ள முடியவில்லை. அவளே குழப்பத்தில் இருக்கிறாள். எவ்வாறு மற்றவர்கள் புரிந்து கொள்ள இயலும்?

விடுமுறை முடிய இன்னமும் ஒரே நாள் என்ற நிலையில் சிந்திக்கும் பக்குவம் வந்தது ராமுக்கு.

என்ன செய்துவிட்டேன் என்று பதறியவன் அவளை அழைத்துக்கொண்டு கொடுங்கலூர் பகவதி கோவிலுக்கு சென்றவன் தேவியை சாட்சியாக்கி நந்தநாவின் உச்சியில் குங்குமம் வைத்தான்.
அவனை பொறுத்தவரை மூன்று நாட்களாக தனது மனைவியாக வாழும் நந்தநாவுக்கு தனது மனைவி எனும் அங்கீகாரம் கொடுத்துவிட்டான். இப்படி திடீர் என்று ராம் தன்னை திருமணம் செய்து கொள்வான் என்று அவள் நிச்சயம் எதிர்பார்க்கவில்லை. அவளுக்குள் சந்தோஷம், பெருமிதம்.

ஒருவாறாக விடுமுறை முடிந்து கோழிகோடு வந்து சேர்ந்தார்கள் இருவரும்.

அவள் முகம் இன்னும் பொலிவாக இருக்க அவளது தோழிகள் அவளை துருவி எடுத்தார்கள்.ராம் நந்தா இருவரும் ஒன்றாக விடுமுறை கழித்தது யாருக்கும் தெரியாது. அதை இருவரும் விரும்பவும் இல்லை.

பரீட்சை முடிந்து தொழிலில் கவனம் செலுத்த ராமும் வேலை தேட நந்தாவும் தயார்.
நந்தா வீட்டில் எதையும் சொல்லவேண்டாம் என்று முடிவெடுக்க, ராமுக்கு வீட்டில் எப்படி சொல்வது என்றும் குழப்பம். எப்படியும் அவளுடன் நாட்களை கழித்ததை சொல்லும் தைரியம் அவனுக்கு இல்லை.

மனதையும் உடலையும் வெற்றி கொள்பவன் வெல்கிறான். ராம்?

 

[Subageetha Sundararajan]

கொடிமலர் 4

திருமணம் நடந்து விட்டது என்ற எண்ணமே பெண் அவளுக்குள் பரவசத்தை ஏற்படுத்தி விட்டது. கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் பாடங் களில் அவளது கவனச்சிதறல். அவளது எண்ணங்கள் அந்த மூன்று நாட்கள் படகு வீட்டில் கழித்த நிமிடங்களில் உறைந்து நின்று விட்டால் எவ்வளவு நன்றாக இருக்கும் இந்த நாட்கள் என்பதிலேயே உழன்றது.

ராமுக்கும் அவனது மனம் அவளுடன் இறுக்கி அணைத்துக்கொண்டு ஒரே போர்வையில் சுருண்டு முத்தெடுத்த கணங்களை மீண்டும் மீண்டும் நினைவு படுத்தி ரசித்தது. அதில் அவன் ஹார்மோன்கள் மீண்டும் மீண்டும் அவள் அருகில் இருந்தால் எவ்வளவு நன்றாக இருக்கும் என்று யோசிக்கலானான். இன்னும் நான்கு மரங்கள் மீதம் என்பது அவனைப் பொறுத்தவரையில் பெரிய பாரம். இருவரும் ஒரே கேம்பஸ் ஸில் தான் இருக்கிறார்கள். ஆனால் வெவ்வேறு அறைகள். காலை நேரத்தில் ஒன்றாகத்தான் ஓட்ட பயிற்சியும் உடற்பயிற்சியும். இருவருக்குமான தனி உலகத்தை படைத்து கொண்டார்கள். சொல்லப்போனால், நந்thaanவிட ராமின் மனதில் தாக்கம் அதிகமாக இருக்கிறது. அவளை விட்டு பிரிந்து ஒரு கணநேரம் கூட இருக்க முடியாது என்கிற அளவிற்கு அவனது உடலும் மனமும் நந்தாவை தேடியது. நந்தாவுக்கு ராம் அளவிற்கு தாக்கம் இல்லை. இன்னும் சொல்ல போனால் ராமின் இந்த நிலையை அவள் எதிர்பார்த்தாள், ரசித்தாள். அவனிடம் பேசும்போது இன்னும் கொஞ்சம் மாதங்கள் தான். பிறகு, இருவரும் ஒன்றாக வசித்து அதற்கு எந்தத் தடையும் இல்லை என்பதை ஊர்ஜிதம் செய்து கொண்டாள்.

அவளது வார்த்தைகளில் இருந்த மயக்கம், ராமை எல்லாவற்றிற்கும் தலையாட்ட வைத்தது.

"ராம் இந்த முறை வச்ச டெஸ்ட் எல்லாத்துலயும் மினிமம் மாக்ஸ் எடுத்து பாஸ் பண்ணி இருக்கியாமே... ராகவ் சொன்னான் " என்று ராமின் அப்பா கூப்பிட்டு பேசிய பிறகுதான் 'தான் தன்னிலை கெட்டு இருக்கிறோம்'என்பது அவனுக்குப் புரிய ஆரம்பித்தது.
ராகவ், ராமின் அப்பாவுடன் பால்ய காலத்து நண்பர். ராம் படிக்கும் கல்லூரியின் கணக்கியல் பேராசிரியர். இவனது தனிப்பட்ட விஷயங்கள் பற்றி பொதுவாக அவர் தலையிட்டதில்லை. இந்த முறை மதிப்பெண்கள் குறையவும் வேறு வழி இல்லாமல் தன் நண்பனுக்கு அழைத்து சொல்லிவிட்டார்.

இரண்டு நாட்களுக்கு ராம் நந்தாவை பார்க்கவும் பேசவும் முற்படவில்லை. அவனுக்குள் குற்ற உணர்ச்சி.

நந்தா தனிமையை மீண்டும் உணரலானாள். அவளுக்கு நிலைமையை எப்படி கையாள்வது என்று தெளிவில்லை.

"ராம், உன்னோட பிரச்சனை என்ன.. நானும் கவனிக்கிறேன்... யூ ஆர் அவொய்டிங் மீ... ஐ கான்' ட்... "என்று தேம்பியவளிடம் உருகிப் போனான் ராம்.
அவளை இறுகி அணைத்துகொண்டவன், "வி ஆர் லோசிங் அர் கரெயர் பேப். யூ மஸ்ட் அண்டஸ்டாண்ட். ப்ளீஸ் கான்சென்டிரேட் இன் யுவர் ஸ்டடிஸ், ஆல்சோ அலோ மீ டு ஸ்டடி " என்று இறைஞ்சுபவனை வினோதமாக பார்த்தாள் நந்தனா.
இப்போது திடீரென இவனுக்கு என்னவாகி போனது?

ஆனால், அவன் சொல்வது நிஜம் தான். இந்த முறை அவளது மதிப்பெண்களுமே சொல்லி பெருமை படும் அளவிற்கு இல்லை. வேலை கிடைக்க மதிப்பெண்களின் அவசியம் அவளுக்கு தெரியும்.

இட்ஸ் ஓகே ராம்... காலம் நமக்காக வெயிட் பண்ணுது.. கொஞ்ச நாள் நாம தள்ளி இருக்கலாம் என்றுவிட்டு அவள் தனது அறைக்கு சென்றுவிட்டாள். அவள் சென்ற பிறகும் வெகு நேரம் அங்கேயே அமந்திருந்தான் ராம். அவளை பார்ப்பதை கூட கொஞ்ச நாட்களுக்கு நிறுத்தி வைக்க வேணும்... இந்த சஞ்சலம் நல்லது இல்லை என்று முடிவு செய்தவன் அவளுக்கு குறுஞ்சேதி அனுப்பிவிட்டு தனது அறைக்கு சென்றான். ஒரு வாரம் முழுவதும் அவளை பார்க்காமல், பேசாமல் பித்து பிடித்தவன் போல் தனது அறைக்குள் முடங்கினான். அவனுக்கு இந்த உணர்வு புதியதாய் படுத்தியது.

அவன் வருவான் என்று பார்த்திருந்த நந்தாவுக்கு ஏமாற்றம் தான். ஆரம்பம் முதலே மனதளவில் தனிமையை அனுபவித்தவளுக்கு இது ஒன்றும் பெரியாதாக தோன்றவில்லை. ஆனால், அவன் இவ்வளவு உருகுவான் என்று அவள் எதிர்பார்க்கவில்லை. இது அவள் மனதில் கர்வத்தை விதைத்தது அவனது காதல்.

இதுவரை நந்தா இவ்வளவு அன்பை அனுபவித்தது இல்லை. சிறு வயதிலிருந்தே வீட்டினரின் பாராமுகம், அலட்சியம் இவற்றை அனுபவித்து வந்தவளுக்கு இறக்கை இல்லாமல் பறக்கும் உணர்வு.

காதலா, கேம்பஸ் செலஷனா என்றால் அவளை பொறுத்தவரை வேலை என்பாள். வேலை கிடைத்த பிறகு ராமுடன் வாழ்க்கையை தொடங்கலாம் என்ற முடிவில் அவள்.

அலை பேசியில் அழைத்து ராமிடம் அவள் இதையே சொல்லவும், ராம் மனதில் ஒரு தெளிவு. ராமின் நண்பன் கௌரவ் தினமும் நடத்தியவற்றை குறிப்பிடுத்து ராமின் மின்னஞ்சல் முகவரிக்கு அனுப்பிக் கொண்டிருக்கிறான். அவனுக்கும் ராமின் மற்ற நண்பர்களுக்கும் நந்தனா அவன் வாழ்க்கையில் வந்து விட்டாள் என்பது வரை தெரியும். இவன் இங்கு இப்படி இருக்க அவளிடம் எந்த மாற்றமும் இல்லை என்பது அவர்களுக்கு ஆச்சர்யம்!

நண்பன் அனுப்பி வைத்திருக்கும் குறிப்புகளை தொகுத்து படிக்க ஆரம்பித்து விட்டான் ராம். அவன் மனதில் நாட்கள் குறைவதின் கணக்கீடுகள்.

****************************************

மஹாதேவபுராவில் புதியதாக இவர்களது நிறுவனம் கட்ட ஆரம்பித்துள்ள கட்டடத்தை மேற்பார்வை செய்துவிட்டு, ஷ்யாம் அவனது அலுவலகம் திரும்பி கொண்டிருந்தான். அவன் அருகில் சியா. அவன் அலுவலகத்தில் சியா சேர்ந்து ஒன்பது மாதங்கள் ஆகிறது. அவளது கட்டடங்கள் குறித்த ஆர்வத்தை அவதானித்தவன் தான் கட்டடங்களின் கட்டுமானத்தை பார்வையிட செல்லும் நேரங்களில் தன்னுடன் அவளை அழைத்து செல்வதை பழக்கமாக்கி கொண்டான். அந்த சிறு பெண்ணின் சுறுசுறுப்பும் வேலை செய்யும் பாங்கும் அவனை ஈர்த்தது. அவளால் இவ்வளவு பெரிய பொறுப்பை நிர்வகிக்க முடியுமா என்று முதலில் தயங்கியவன்தான். பின்னர் என்ன யோசித்தானோ அவளை தனது பி. ஏ வாக சேர்த்துக் கொண்டான். அவள் கற்றுக்கொள்ள திணறியது எல்லாம் ஒரு வாரம் தான். சுருக்கெழுத்து பயிற்சியும் கணினிப் பயிற்சியும் பெற்றிருந்த
வளுக்கு, நிர்வாகம் சம்பந்தப்பட்ட விஷயங்களை புரிந்து கொள்வது ஒன்றும் அவ்வளவு கடினமாக இருக்கவில்லை.

கட்டிட வரைபடங்களை அவள் பார்க்கும் பார்வையில் ஏக்கம் தெரியும். பாதியில் படிப்பை விடுத்து வேலைக்கு வந்ததற்கு அவள் குடும்ப சூழ்நிலை காரணம் என்று புரிந்து கொண்ட ஷ்யாமுக்கு பாவமாக இருந்தது. ஆனால் இந்த விஷயங்களில் அவன் செய்வதற்கு ஒன்றுமில்லை.

ஆனாலும், என்றாவது ஒரு நாள் அவள் மீண்டும் படிப்பதற்கு வாய்ப்பு கிட்டினால்? அதனால் தான் அவன் தன்னுடன் அவளை அழைத்துச் செல்வது. அங்கு பேசப்படும் ஒவ்வொரு விஷயங்களையும் மனதில் குறிப்பெடுத்துக் கொள்வாள் சியா.

சியா அலுவலகத்தில் ஷ்யாமுடன் பேசுவது சரளமான ஹிந்தியில் தான். கேட்டதற்க்கு "நா படிச்சது ஜெயின் ஸ்கூல். ஸோ, ஹிந்தி படிக்கும் போதே பேச வந்தாச்சு பாஸ்" என்று சிரித்தாள்.

அவளது சிரிப்பு அவனையும் தொற்றிகொண்டது.கொஞ்சம் அவளுடன் பேசுவதும் அவனுக்கு இலகுவாக உணர்ந்தான். கட்டிடக்கலை தொடர்பான புத்தகங்கள் வாங்கினால் அவளிடம் படிக்க கொடுத்து "புரியுதா படிச்சு பாரு "என்பான்.

சைட் என்ஜினீயர் வராத சமயங்களில் அவளை 'அரை நாள் சைட் போய் பாத்துட்டு வா'என்று அனுப்பி வைப்பதை பழக்கம் ஆக்கிக் கொண்டான்.

ஷ்யாம் அலுவலகம் நுழைந்தவுடன் சூடாக காபி வேண்டும். பெங்களூரு வாசிகள் கொஞ்சம் நன்றாகவே காபீ போடுவார்கள். சியாவின் வேலை அவனது காபீயில் ஆரம்பமாகும். அநேகமாக அவன் மதியம் சாப்பிட செல்லும் வரை இவளாலும் போக முடியாது.

அவனும் தொழிலில் ஆரம்ப கட்டத்தில் தான் இருக்கிறான். கரணம் தப்பினால் மரணம் நிலை. அவனால் தன் தோல்வியை ஒப்புக்கொள்ள முடியாது. வீட்டினர் முன் விஸ்வரூப வெற்றியை காட்டியாகவேண்டும். தானும் இதே குடும்பத்தில் பிறந்தவன் தான். தொழில் செய்யவும் தெரியும் வாகை சூடவும் தெரியும் என்று நிரூபிக்க இத்தனை போராட்டங்கள்.

கடந்து போன நாட்களில் அவன் அம்மா, பாபி இருவரும் பேசினார்கள். அவனது பாபி(அண்ணி )சொந்த மாமன் மகள் தான். சிறு வயதிலிருந்தே இங்கே இவர்கள் வீட்டிலேயே வளர்ந்தவள் என்பதால் இவன் மீது உரிமையுடன் பேசுவாள்."நீ என்ன நினைச்சிருக்கே ஷ்யாம், இங்க உஜ்ஜயின் ல தான் உன்னோட பேமிலி இருக்கு. பெங்களூரு போனவன் இங்க வந்து வருஷம் ஆச்சு... திவாளி சமயம் நீ கண்டிப்பா வரணும், புரியுதா "என்று சத்தம் போட்டாள். அண்ணா, அப்பா சித்தப்பா என்று தொழில் சண்டை போட்டாலும், அவன் பிரியம் அங்குதான்.

ஷ்யாமின் அப்பாவும் சித்தப்பாவும் இவனது அலுவலகம் பார்க்க நடுவில் வந்து போனார்கள். தன்னை முற்றும் முழுவதுமாய் விலக்கி விடவில்லை என்று அவனுக்கும் ஒரு தைரியம்.

ஆனால், தொழில் என்று வரும் பொழுது யாரையும் தலையிட அவன் அனுமதிக்கப் போவதில்லை. மீண்டும் அவனது யோசனைகள் சியாவிடம் திரும்பியது. மாலை ஐந்து மணிக்கு கிளம்பும் பெண் பிரெஞ்சு வகுப்பு செல்கிறாள். அவளது போராட்ட குணம் அவனுக்கு பிடித்திருக்கிறது. அவள் முகம் காண்பிக்கும் நேர்மை, கண்ணியமாய் உடை அணியும் பாங்கு, எப்போதும் அளவாய் மேக்கப். நிரந்தரமாய் அவளை அடையாளப் படுத்தும் புன்னகை...

இத்தனை மாதங்களில் சியா யாருடனும் நின்று அரட்டை அடித்து ஷ்யாம் பார்த்ததில்லை. எல்லோருடனும் நட்பு புன்னகை மட்டும்!
'நா வந்திருக்கறது வேலை செய்ய 'என்ற உடல் மொழி எப்போதும்...

இப்போதெல்லாம் ஷ்யாம் சியா பற்றி அதிகமாக யோசிக்கிறான். ஆனால், சியாவுக்கு தெரியாமல் பார்த்துக்கொள்கிறான். அவனுக்கு ஏதோ ஒரு வகையில் சியா தன் அருகில் இருந்தால்... என்று தோன்ற ஆரம்பித்து விட்டது.

சியா...

 

[Subageetha Sundararajan]

கொடிமலர் 5

சியா அன்று காலையில் இருந்தே சற்று பரபரப்பை ஏற்றிருந்தாள். இன்று ஷ்யாமின் நிறுவனம் ஒரு பெரிய நிறுவனத்துடன் இணைந்து பெரிய ப்ராஜெக்ட்டின் ஒன்றின் பகுதியை எடுத்து செய்ய கையெழுதாகிறது. ஏறத்தாழ ஆயிரத்து ஐனூறு குடியிருப்புகள் கொண்ட கேட்டட் கம்யூனிட்டி, அதில் சுமார் ஐனூறு குடியிருப்புகள் கட்டுவதற்கு ஒப்பந்தம் ஆகி இருக்கிறது. சியாவால் நிச்சயம் இந்த சந்தோஷத்தை தாங்க முடியவில்லை.

இந்தக் கட்டிடம் கட்டுவதற்கான வரைபடங்கள் முதல் இவள் பார்த்திருக்கிறாள். பார்த்ததும் அசந்தும் இருக்கிறாள். இது போல கட்டடங்கள் கட்டுவதில் தானும் பங்குகொள்ள வேண்டும் என்று ஆசைப்பட்டுதான் சிவில் எடுத்து இவள் படித்ததே!

ஒருவேளை படிப்பையும் ஒழுங்காக முடிக்க முடிந்திருந்தால் இவள் கூட, சைட் என்ஜினீயர்ராக எங்காவது வேலை பார்த்திருக்கக் கூடும். இவ்வளவு பெரிய அளவில் இல்லை என்றாலும் ஓரளவு இவளது தொடர்பு கட்டிடங்களுடன் என்ற அளவில் இருந்திருக்கும். ஆனால் இவளது தலையெழுத்து இவளை, கன்ஸ்டிரக்ஷன் கம்பெனியில் பி ஏ வாக நிறுத்தி வைத்திருக்கிறது. ஆனாலும் கட்டிடங்கள் மீதான இவளது காதல் குறைந்தபடாக இல்லை.

இவளை புரிந்து தான் ஷ்யாம் இவளை தன்னுடன் கூட்டிக்கொண்டு செல்கிறான். அவன் கண்களும் கட்டிடங்கள் மீதான காதலை வெளிப்படுத்தி இவள் பார்த்திருக்கிறாள்தான்!
இருவரின் ஈடுபாடும் ஒரே விஷயத்தில்.

சியாவின் யோசனைகள் அவள் முகத்தில் தெரிந்ததோ? அவள் அம்மா அவளை குறுகுறுவேன பார்த்து வைத்தாள். அதையும் கவனிக்கும் நிலையில் சியா இல்லை.

அவள் அப்பா ராஜரிஷி,"என்னடா சியா, முகம் முழுசும் யோசனை காமிக்குது... ஏதாச்சும் பிரச்சனையா "என்று கேட்ட பிறகுதான், தன் நிலை அடைந்தாள் சியா.

"இல்லப்பா.. இன்னிக்கு ஆபீஸ் சீக்கிரம் போகணும். முக்கியமான டீல் கையெழுத்து ஆகுது. போய் பேப்பர்ஸ் சரியா இருக்கானு பாக்கணும். அதாம், என்றுவிட்டு துரித கதியில் தயாரானாள்.

அவளது ஆசை புரிந்தும் கையாலாகாத் தனத்தில் ராஜாரிஷி தன் முகத்தை தினத்தந்தி பேப்பருக்குள் மறைத்துக்கொண்டார்.

எதையும் கவனிக்கும் நிலையில் சியா இல்லை. ஒன்று விட்டால் இன்னொன்னு... எப்பாடு பட்டாவது முன்னுக்கு வந்தே தீருவேன் என்று அவள் மனது சபதம் எடுத்துள்ளது.

நிறைய பெண்கள் தங்களின் வாழ்க்கை குடும்பத்தை நிலை நிறுத்த என்று அர்ப்பணிக்கும் குழுவில் சியாவும் ஒருத்தி.

என்றுமே பட்டாம்பூச்சி வாழ்க்கை அவளுக்கு இல்லை. படிப்பை முடிக்க முடியுமா என்ற கேள்வி முன் நின்ற பொழுது, 'முடியாது' என்ற பதிலில் அவள் துவண்டு நின்றது சில நாட்கள் தாம். பிறகு தன்னை நிலை செய்து கொண்டவள், குடும்ப பாரம் சுமக்க தயாராகிவிட்டாள்.

எட்டு மணிக்கு அவள் தயார். ஆட்டோவில் சென்று வவுச்சரில் கையெழுத்து போட்டு வாங்கிக்கொள்ளலாம் தான். ஆனால், வீட்டிலிருந்து அலுவலகம் வர வவுச்சர் சரி இல்லை. இன்று இருக்கும்
நிர்பந்தத்திற்கு இவள் பஸ்ஸில் சென்றால் நிச்சயம் ஷ்யாம் திட்டுவான் என்று மனதில் நினைத்தவாறே, பஸ்சில் ஏறினாள் சியா.

ஒன்பது மணி அலுவலகத்திற்கு எட்டு நாற்பது மணிக்கு உள்ளே நுழைந்தவள் தன் காபினுக்குள் நுழைந்தால், அவளுக்கும் முன்னர் ஷ்யாம் அலுவலகத்தில் அவன் அறையில் அமர்ந்துகொண்டு தனது மடிக்கணினியில் வேலை செய்து கொண்டிருந்தான்.

அவன் முகம் தீவிர யோசனையில் இருந்தாலும், சற்றே கனிந்து இருந்தது. போர்மல்ஸில் அவனை பார்க்க பார்க்க சியாவால் கண்களை இமைக்க முடியவில்லை. தினமும் போர்மல்ஸ்ஸில் அவனை பார்ப்பதற்கும் இன்றைக்குமான வித்யாசங்கள் நிறைய இருந்தது. அவனிடம் எப்போதும் இருக்கும் இலகு தன்மை குறைந்து, இத்தனை மாதங்களாய் இவனிடம் வேலை பார்க்கும் சியாவுக்கே இவனது இந்த பரிமாணம் முற்றிலும் புதியது. பக்கா தொழிலாதிபனாய் தன் முன் அமந்திருக்கும் ஷ்யாம் முன் போவதற்கு அவளுக்குள் முதன் முதலாக பயம் கவ்விக்கொண்டது. தயங்கியபடிக்கு மென்னடை போட்டு வந்தவளின் பர்ஃபியும் வாசனை அவளை நோக்கி அவனை நிமிர்ந்து பார்க்க செய்ய ஒரு நொடிக்கும் குறைவான நேரத்தில் இருவரது பார்வையும் ஒரே நேர்கோட்டில் சந்திக்க அதன் வீரியம் தாளாமல் பாவை தலை குனிந்தாள்.

அவளது படபடப்பு கலந்த இந்த புதிய பரிமாணம் ஷ்யாமுக்கு ஆச்சர்யமாய் இருந்தது. இத்தனை நாட்களில் அவளிடம் பெண்களுக்கு என்று கூறப்பட்டுள்ள எந்த வித்யாசமும் அவனுக்கு உறைத்தது இல்லை.

நிமிர்ந்த நன்னடை, நேர்கொண்ட பார்வை இவள் தான் சியா. இன்று அவள் நடத்தையில் சற்றே கோவம் கொண்டவன் "என்னை நிமிர்ந்து பாரு சியா, வாட் ஹப்பேன் டு யூ 'என்று கடிந்து கொண்டான்.

நோ ஷ்யாம் சார், உங்களை இன்னிக்கு பாக்க கொஞ்சம் பயமா இருக்கு... லிட்டில் நெர்வேஸ்நெஸ். தட்ஸ் ஆல் என்றவிட்டு வழக்கம் போல் தனது வேலைகளை தொடங்கினாள். சிறு தோல் குலுக்களுடன் ஷ்யாமும் தனது தன் வேலையில் முழு வீச்சுடன் இறங்கிவிட்டான்.

காலை பத்தரை மணிக்கு விட்டல் மாலியா ரோட்டில் இருக்கும் அந் நிறுவனத்தில், ஷ்யாம், அவனுடன் அவன் அலுவலகத்தில் பணி புரியும் மூன்று இன்ஜினிர்கள் மற்றும் சியா... அவர்கள் பேசும் விஷயங்களை குறிப்பிடுக்க அவள் சென்றாலும் பேச்சின் சாராம்சாமும் கட்டிடத்தின் ப்ரம்மா ண்டமும் அவளுக்கு சொல்லோணா உணர்வை கொடுத்தது.


இதோ அதோ என்று நிறுவனம் ஆரம்பித்து நான்கு வருஷங்கள் ஓடிவிட்டது. ஷ்யாமுடன் நிறுவனம் ஆரம்பிக்கும் சமயம் வேலையில் சேர்ந்தவர்களில் சியாவும் ஒருத்தி. இத்தனை வருஷங்களில் அவளிடம் நிறைய மாற்றங்கள். இருபத்து நான்கு வயதிற்கு உண்டான தோற்றப் பொலிவுடன், பேரழகு. எப்பொழுதும் ஷ்யாமுடன் இருப்பதால் அவனின் தாக்கமும் இவளிடம். பிரெஞ்சு கற்பதில் நான்கு லெவல் முடித்து விட்டாள். ஞாயிற்று கிழமைகளில் வகுப்புகள் எடுக்கிறாள்.
அவளது தங்கையும் அவள் இஷ்டப்படி இன்ஜினியரிங் படிக்கிறாள். இது கடைசி வருஷம்.

நிறுவனம் முன்னேற, அவளது பொறுப்புகளும் அதிகரித்து விட்டது. வாரத்தின் ஆறு நாட்களும் அவள் இறக்கை கட்டி பறக்கும் நிலையில், ஷ்யாம் அவளுக்கு நிறுவனத்தின் தேவை அடிப்படையில் கார் வாங்கி கொடுத்தான்.
சியா அக்கௌன்ட்ஸ் பற்றிய புரிதலுக்காக பி காம் படித்தாள் தொலைதூர கல்வியில்.

அடிக்கடி அவளுக்கு தோன்றும், தான் என்னவாக நினைத்தோம், இப்போது என்ன செய்து கொண்டிருக்கிறேன் என்று.
வாழ்க்கை சக்கரம் சுழலும் வழியில் செல்ல முடிவெடுத்தாயிற்று. கலங்கி நிற்க அவசியம் இல்லை.





ஒருநாள் சியாவின் தங்கை ஊர்மிளா சியாவிடம், "அக்கா நா ஒருத்தர விரும்புறேன். அவங்க எங்க காலேஜ் ல கெஸ்ட் லெக்ட்சரரா வந்தாங்க. இப்போ, கவெர்மென்ட் காலேஜ் ல வேலை கிடைச்சு போய்ட்டாங்க "

சற்று ஊர்மிளாவை ஊன்றி பார்த்தவள், "இதெல்லாம் நமக்கு சரி வராது ஊர்மி. விட்ரு" என்றாள்.

தமக்கையின் வார்த்தைகள் ஊர்மிக்கு கோவத்தை கொடுத்தது. " ட்ரை பண்ணலாம் க்கா... அவரில்லாம என்னால வாழ முடியாது."


'இப்போ தான் உனக்கு கேம்பஸ் செலக்ட் ஆகி இருக்கு ஊர்மி. புரிஞ்சுக்கோ... மூணு வருஷமாவது வேலைக்கு போனாதான் உனக்கு உலகம் புரியும். கைலயும் காசு சேர்ந்தா இன்னும் கொஞ்சம் நல்லபடிக்கு கல்யாணம் செய்யலாம். மரியாதையா இருக்கும்'.

அக்காவின் பேச்சு வேப்பங்காயாய் கசந்தது ஊர்மிளாவுக்கு.
"முடியாதுக்கா, என்கிட்ட டைம் இல்ல,

அக்கா தங்கை இருவரும் பேசிக்கொள் வதை அடுக்களையில் வேலை செய்துகொண்டே சியாவின் அம்மா கேட்டுக்கொண்டிருக்க அவருக்கு ஏதோ புரிவது போல் இருந்தது.

அந்த ஏதோ ஒன்று, அவரை புரட்டிப் போட்டது. திருமணம் ஆகாத, அந்தரங்க உணர்வுகள் பற்றி சற்றும் இந்த நொடிவரை சிந்தித்திராத சியாவுக்கு ஊர்மிளை சொல்வது புரியவும் இல்லை. ஆனால், பெரியமகளை பற்றிய பெருமையும்,இந்த பெண்ணை இன்னும் எவ்வளவு உறிஞ்சுவது யோசனையும் ஒருசேர ஏற்கனவே மனதளவில் துவண்டு கொண்டிருந்த சியாவின் அம்மாவுக்கோ ஊர்மிளா சொன்ன வார்த்தைகள் சுட்டது. எப்படிப்பட்ட சுயநலம்!

நேராக படுக்கை அறைக்குள் வந்தவர் ஊர்மிளாவை பார்த்து " என்ன ஊர்மி... எதுக்காக காலையிலேயே வாக்குவாதம் செய்யுற? என்ன விஷயம்... என்று நேரடியாக கேள்விகளை தொடுக்க, இப்போது இல்லை என்றால் எப்போதும் இல்லை என்ற முடிவுக்கு வந்தவளாக, "இல்லம்மா எனக்கு கல்யாணம் பண்ணி வைங்க... அதுவும் நான் காதலிக்கிறவரையே... என்று சட்டென்று சொல்லிவிட்டாள் ஊர்மி.

" ஓ அதுக்குதான் நேரம் இல்லைன்னு சொன்னியா... "அம்மாவின் நேரடி தாக்குதல். இந்த தாக்குதலை சத்தியமாக ஊர்மி எதிர்பார்த்திருக்கவில்லை, என்பதை அவள் பார்வையே சொல்லிவிட்டது.
ஆனாலும் கிடைத்த சந்தர்ப்பத்தை விட்டு விடுவதற்கு தயாராக இல்லை.
' அவங்களுக்கு வேற இடத்துல பொண்ணு பாக்குறாங்கம்மா... அவரில்லாமல் சத்தியமா நான் இல்ல. இதுக்கு மேலயும் நான் வெயிட் பண்ண அவர தார வாத்துட்டு தான் உக்காரணும். அதுக்கு நான் தயாரா இல்ல.

தன்னை சுதாரித்துக் கொண்ட சியா ' சரி ஊர்மி,அவங்க பேர் என்ன? என்றாள்.

அவங்க பேரு இளங்கோ. தமிழ் ஆளுதான். அவங்க தாத்தா காலத்துல இங்க வந்து செட்டில் ஆகிட்டாங்க.

இப்போ P.hd பண்ண போறாங்க... என்றும் முணுமுணுத்துக் கொண்டாள். தங்கள் சொன்ன தகவல்களின் அடிப்படையில் பார்த்தால் நல்ல இடம்தான். அதில் சந்தேகமில்லை. பேசிப் பார்த்தால் தான் உண்மை நிலவரம் என்னவென்று புரியும்.

அவர்கள் வீட்டில் இந்த காதலுக்கு ஒப்புக் கொள்வார்களா என்று கூட தெரியவில்லை. ஆனாலும் இந்தப் பெண் பிடிவாதமாய் நிற்கிறது.

சரிடா அட்ரஸ் மத்த டீடைல்ஸ் குடு.ட்ரை பண்ணலாம்... என்ற முடித்துவிட்டு சியா தனது அலுவலகத்திற்கு வந்து விட்டாள்.

வீட்டில் ராஜரிஷி வழக்கம்போல் எதுவும் தெரியாதது போன்ற பாவனையில் அமைதியாக இருந்துவிட்டார். எப்படியும் இந்த திருமணத்தை செய்து வைப்பதற்கு அவரிடம் சல்லி காசு கிடையாது. மூத்த மகளின் முகத்தை பார்க்க வேண்டிய நிலையில் அவளது சம்மதமும் அவளுக்கு வரும் வருமானமும் முக்கியமாகிறது. தனது கையாலாகாத்தனத்தை வாய் திறந்து சொல்லாவிட்டாலும் கூட எல்லாவற்றிலிருந்தும் ஏதோ ஒரு வகையில் ராஜரிஷி அவர் விலகி இருந்தார். இரண்டு பெண்களின் தகப்பன் இப்படி இருக்கலாமா என்ற ஆதங்கம் அடிக்கடி எனக்கு வருகிறது. என்னதான் மூத்தமகள் சம்பாதிக்கிறாள்,குடும்பத்தை ஏற்று நடத்தும் தைரியம் அவளுக்கு இருக்கிறது என்றாலும் கூட அவளிடம் எல்லா பொறுப்புகளையும் ஒப்புவித்து விட்டு ஒதுங்கி நிற்பது எந்த வகையில் நியாயம்?
குருவி தலையில் பனங்காயை வைத்தது போன்ற நிலையில் சியா. அவள் மாதா சீதா போல் பொறுமையாக இருக்க வேண்டும் என்று எதிர்பார்ப்பது எவ்வளவு நியாயம்?

ஆனாலும் அவள் பொறுமையாகத்தான் இருக்கிறாள்.
எல்லாவற்றையும் சமாளிக்கத்தான் பார்க்கிறாள்.

தங்கையின் இந்த புதிய முகம் அவளுக்கு புதியதாக இருக்கிறது. தன்னைப் போலவே தனது தங்கையும் குடும்பத்தைப் பற்றி யோசிப்பாள் என்று நினைப்பது எவ்வளவு பெரிய முட்டாள்தனம்.

சியாவுக்கு பெருமூச்சுதான் வந்தது. ஒரு திருமணத்தை நடத்தி வைப்பது என்பது சும்மாவா? இப்பொழுது வரை தங்கை படிப்பதற்காக ஆன செலவுகளை முற்றும் முழுவதுமாக சியா மட்டுமே ஏற்று இருக்கிறாள். அலுவலகத்தில் இதற்காக கடன் வேறு இருக்கிறது. அவற்றை அடைப்பதற்கு இன்னும் எத்தனை காலம் ஆகும் என்று தெரியவில்லை. ஊர்மி வேலைக்கு சென்றால் ஓரளவு நிம்மதியாக மூச்சு விடலாம் என்ற நினைத்திருந்தவளுக்கு காலையில் நடந்த உரையாடல்கள் அவ்வளவு சந்தோஷத்தைக் கொடுக்கவில்லை. இன்னும் என்ன என்ற விரக்தியை தான் கொடுத்தது.


சியா வருவாள்.

 

[Subageetha Sundararajan]

என்னாச்சு தோழமைகளே! மஞ்சத்தின் மேல் மன்னிப்பாயா கதைக்கு பேராதரவு கொடுத்தீங்க. இந்த கதைக்கு நா எதிர்பார்த்த ரீச் இல்ல. கதை புடிக்கலன்னா சொல்லுங்க. ஸ்டாப் பண்ணலாமான்னு யோசனை. விருப்பதுடன் படிக்கிறவங்களை யோசிக்கிறேன்.

எழுதும் உற்சாகம் வரமாட்டேங்குது. உங்க கருத்துக்கள் தான் பூஸ்ட்.






கொடிமலர் 6

தலைவலி மண்டையைப் பிளந்தது சியாவிற்கு. காலையில் நடந்த விவாதத்திற்குப் பிறகு நேரே அலுவலகம் வந்தவள்தான்! அதற்குப் பிறகு அவள் அம்மா இரண்டு மூன்று முறை அவளிடம் பேசுவதற்கு அலைபேசியில் அழைத்தும் அதற்கு எந்த பதிலும் சொல்லாமல் அமைதியாக இருந்துவிட்டாள் சியா. அவளுக்கு தெரியும் இது போன்ற விஷயங்களில் தான் எடுக்கும் முடிவுகள் சில சமயம் தனது வாழ்க்கை பாதையை கூட மாற்றி அமைக்கும் சக்தி வாய்ந்தது என்று. ஆனாலும் விட்டுக் கொடுக்க முடியவில்லை. உடன் பிறந்தவளை தான் தாங்காமல் வேறு யார் பார்ப்பார்கள் என்ற எண்ணம் அவளை மாற்றி யோசிக்க வைத்தது.

தனக்கு முன்னதாகவே தங்கைக்கு திருமணம் செய்து அனுப்புவதை பற்றி எல்லாம் அவளுக்கு பெரிதாக எண்ணமும் சங்கடமும் நிச்சயம் கிடையாது.

ஆனால், கல்லூரி படிப்பை முடித்துவிட்டு வேலைக்கு சென்றால் தான் தங்கை அவளுக்கு உலகம் புரியும் என்ற எண்ணம் கண்டிப்பாக உண்டு. தனது எண்ணத்தை புரிந்து கொள்ளாமல் அவள் மீது தனக்கு ஏதோ பொறாமையில் பேசுவது போல், ஊர்மி தர்க்கம் செய்ததோ அவளுக்குள் வேதனை உண்டு பண்ணி விட்டது. காதலை விட, கல்வியும் வேலையும் இந்த கால பெண்களுக்கு அவசியம் எண்டு அந்த சிறு பெண்ணுக்கு எப்படி புரிய வைப்பது?

அடுத்தது என்ன, ஊர்மி காதலிக்கும் அந்த பையனின் வீட்டில் போய் பேச வேண்டும். என்னவென்று பேச?

ஊர்மி 'தான்' அவரை காதலிப்பதாக சொன்னாளே தவிர பதிலுக்கு அவரும் தன்னை காதலிப்பதாக சொல்லவில்லை. தன் தங்கைக்காக போய் நிற்பது எவ்வளவு தூரம் சரியாக இருக்கும் என்றும் தெரியவில்லை.

போதாகுறைக்கு கல்யாணம் செய்து வைப்பது என்றால் அதற்குத் தேவையான நகைகளும், கல்யாண செலவுக்கான பணம் என்ன மரத்திலா காய்க்கிறது?

இவளுக்காக, இவள் படிப்புக்காக வாங்கிய கடனை வேண்டுமானால் ஒரு சில வருஷங்களில் அடைத்து விடலாம். ஊர்மிளாவின் திருமணத்திற்கும் சேர்த்து கடன் வாங்கினால், நான் திருமணம் செய்து கொள்கிறேனோ...இல்லையோ... வாழ்நாள் முழுவதும் என்னால் கடனாளியாக கழிக்க முடியுமா?

எனக்கும்கூட வயதாகும். அதற்குள் வீடு வாசல் என்று வாங்கி வைத்தாக வேண்டும். பெற்றோர்கள் வயதாகும் போது அவர்களுக்கு தேவையானதை செய்வதற்கும் கையில் பணம் இருக்க வேண்டும். ஒருவரைப் பற்றி மட்டுமே யோசித்து விட்டு, அவர்களது தேவைகளை பூர்த்தி செய்து விட்டால் மட்டும் போதுமா?

ஊர்மி ஏன் என்னைப் பற்றி ஒரு நிமிடம் கூட நினைத்துப் பார்க்க வில்லை? இவர்கள் அனைவருக்காகவும் என்று பார்த்து பார்த்து எனது வாழ்க்கையில் ஆசைகளையும்,கனவுகளையும்,தொலைத்து
விட்டு இன்று கிடைத்ததை வைத்துக் கொண்டு முன்னேறி வருவதற்காக போராடிக் கொண்டிருக்கிறேன். கூட நின்று தோள் கொடுப்பாள் என்று நினைத்தேன்... ஆனால் அவளது வார்த்தைகளோ என்னை தேளாய் கொட்டுகிறது. அவரை விட்டுவிட்டு என்னால் இருக்க முடியாது என்கிறாளே... அப்படி என்றால் இவ்வளவு காதல் எவ்வளவு தூரம் முன்னேறி இருக்கிறது?
இத்தனை பிரச்சனைகளை என்னால் சமாளிக்க முடியுமா... என்றெல்லாம் சியாவின் மனது வெவ்வேறு கோணங்களில் சுய அலசலில் ஈடுபட்டுக் கொண்டிருந்தது.

எப்பொழுதும் அலுவலகத்தில் வேலை செய்யும் போது நூறு சதவிகிதம் அதில் லயித்து போகும் சியா இன்று அவள் செய்யும் வேலைகள் எல்லாமே ஒரு முறைக்கு மூன்று முறை செய்வது என்று சொதப்பி கொண்டிருந்தாள். அவளது கவனம் இங்கு இல்லை என்பதை நன்றாக புரிந்து கொண்டு விட்டான் ஷ்யாம் .

சியா ஷ்யாம் இருவருக்குள்ளும் பாஸ் - அவளிடம் வேலை செய்பவள் என்பதையும் மீறி புரிந்துணர்வு உண்டு. அவளுக்கு ஏதோ பெரிய பிரச்சனை என்பது வரை அவனால் புரிந்துகொள்ள முடிந்தது. ஆனால் அதற்கு மேல் அவள் தான் வாய்விட்டு சொல்ல வேண்டும். சொல்லப்படாத விசயங்கள் என்றுமே வெற்றியை நோக்கி விரைவில் பயணம் செய்வதில்லை. சியா நிலையும் இப்போது அப்படித்தான்! ஆனால் அதை ஷ்யாமிடம் சொல்லும் அளவிற்கு அவளுக்கு அவனிடம் உரிமை இருப்பதாக அவள் நினைக்கவில்லை. எப்பொழுதுமே, முதலாளி நட்புடன் பழகுகிறார் என்பதற்காக அவரிடம் உரிமை எடுத்து பழகுவது தனக்கு தானே குழி பறிப்பது போல் என்பது அவளது எண்ணம்.

மாலை வரை பொறுத்து பார்த்த ஷ்யாம் அவளிடம் "என்ன பிரச்சனை சியா... என்கிட்ட சொல்லலாம் "என்றுவிட்டு அவள் முகத்தையே பார்த்திருந்தான். அவளுக்கு சொல்வதில் இருக்கும் தயக்கம் அவனுக்கு புரிந்தது.

"எங்க வீட்டுல எனக்கு பொண்ணு பாக்குறாங்க சியா என்றான் சட்டென்று. அவளுக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை.

ஷாம் எப்பொழுதுமே அவன் உஜ்ஜயின் பிராயாணம், அங்கு நடப்பவை, தனக்கு தோன்றும் பொழுதெல்லாம் சியா விடம் பகிர்ந்து கொள்வான்.

பதிலுக்கு புன்னகை முகமாக கேட்டுக் கொள்வது தவிர, இந்த நொடி வரை அதற்காக எந்த பிரதிபலிப்பும் அவளிடம் இருந்ததில்லை. ஆனால் தனது விஷயம் என்று வரும்போது யாரிடமும் மனதை திறந்து அவள் பேசியது இல்லை.

சரியோ தவறோ தனக்கான முடிவுகளை அவளே எடுக்க பழகி விட்டாள். இதற்கு அவளது பெற்றோரும் ஏதோ ஒரு வகையில் காரணம் தான். இத்தனை விஷயங்கள் நடந்த பிறகும் அவளது அம்மா மனதிற்குள்
மருகுகிறார்களே தவிர வாய் திறந்து தனது இரண்டாவது மகளை கண்டிக்க காணோம்... அதைப்போல் சியா வின் அப்பா ராஜரிஷி மூத்த மகள் தான் குடும்பத்தை நடத்துபவள். அதனால் அவளே எல்லாவற்றையும் சமாளிக்கட்டும் என்பது போல் அமைதி புறாவாக ஒதுங்கி தானுண்டு தன் நாட்கள் உண்டு என்று இருப்பதும் கூட சியாவின் செய்கைகளுக்கு அடிப்படையாக இருந்திருக்கலாம்.

எது எப்படியோ இந்த பிரச்சினையை சமாளிக்கும் அளவிற்கு அவளுக்கு வயது போதாது என்பது உண்மை. அவளுக்கு இந்த சமயத்தில் கைகொடுக்க நிச்சயம் ஆள் தேவை. ஆனால் அந்த விஷயத்தை யார் செய்வார்? வீட்டில் உள்ளவர்கள் ஏதோ ஒரு வகையில் சுயநலமிகளாக மாறி பல வருடங்கள் ஆகிவிட்டது. சியா விற்கு இதெல்லாம் புரியாமல் இல்லை.
ஆனாலும் யாரையும் விட்டுக்கொடுக்க முடியாது. இதுதான் சியா.

அந்த வாரம் ஞாயிற்றுக்கிழமை, ஊர்மி காதலிப்பதாக சொன்ன, அந்த லெக்சரர் வீட்டிற்கு ராஜரிஷி அவர் மனைவி சியா மூவரும் சென்று பார்த்தார்கள்.
அவர்கள் வீட்டு வாயிலிலேயே அவர்களது செல்வ நிலை புரிந்தது. இதற்கு தகுந்தார்போல் திருமணம் செய்வது என்றால்... சியாவின் மனதிற்குள் நடுக்கம்.

ஆனால்,இந்த மாதிரி ஒரு இடத்தில் திருமணம் செய்து கொண்டு வந்தால் தனது மகள் ராஜ வாழ்க்கை வாழலாம் என்று கணக்குப் போட்டார்கள் ராஜரிஷியும் அவரது மனைவியும்.
இவர்கள் மூவரையும் பார்த்த பையனின் பெற்றோர் உள்ளே அழைத்து விஷயத்தை கேட்க, ஒருவழியாக தாங்கள் வந்த விஷயத்தை சொல்லி முடித்தாள் சியா.

மாடியில் தனது அறையில் இருந்த இளங்கோ, கீழே பேச்சு சத்தம் கேட்க தனது அறையிலிருந்து கீழே வந்தான். அவன் பார்வையில் பட்டது
சியாதான். ஏனோ பார்த்த முதல் பார்வையிலேயே அவளை பிடித்து விட்டது.

இளங்கோவின் பெற்றோர்கள்,இவர்கள் மூவரும் வந்து இருப்பதற்கான விஷயத்தை சொல்ல, தனது புருவத்தை சுருக்கி நிதானமாய் யோசித்தவன் ஒருவழியாக ஊர்மியின் முகத்தை கண்டுகொண்டான். 'பட் அவளை நான் காதலிக்கலேயே... அவளை நா பார்த்தது வெறும் ஸ்டுடென்ட்டா தான். அதுக்கும் மேலே யோசிக்கல ' என்றவனை மெச்சுத லாக பார்த்தாள் சியா.

ஒருவேளை இவனும் அவளை... என்று சியாவின் மனதில் ஆயிரம் எண்ண அலைகள் ஆர்ப்பரித்த வண்ணம் இருந்தது. அப்படி இல்லை என்றதும் நிம்மதி உணர்வு.

அவளை பொறுத்தவரை கல்வி கற்று கொடுக்கும் ஆசான் அவரது மரியாதை தனி.

ஊர்மி விஷயம் சொன்னதும் இளங்கோ எப்படிபட்டவனாக இருக்கக்கூடும் என்று சியா யோசித்தாள்தான்.

தன்னையும் அறியாமல் அன்று ஷ்யாமுடன் பேசியது அவளுக்கு ஞாபகம் வந்தது. கூடவே அவனது குறும்பு முகமும்.

"வீட்ல எனக்கு பொண்ணு பாக்குறாங்க சியா... என்றவனை அதற்கு நான் என்ன செய்ய வேண்டும் என்று பார்த்து வைத்தாள் சியா.
ஒண்ணுமில்ல.. இப்போ எனக்கு கல்யாணம் செஞ்சுக்க இஷ்டம் இல்லை. ஸோ.. உன்ன லவ் பண்றதா வீட்டில சொல்லிட போறேன் "என்றவன் உனக்கு ஓகே தானே...என்று வேறு கேட்டுத் தொலைத்தான்.

அவன் விளையாட்டுத் தனமாய் சொன்ன வார்த்தைகளின் வீரியத்தை அவன் உணர்ந்தானா, இல்லை வேறு எதுவும் அவன் மனதில் உள்ளதா என்று தெரியவில்லை. ஆனால், பெண்ணின் இதயம் வேகமாக துடித்தது.

ப்ளீஸ் ஷ்யாம் சார்.. ஏற்கனவே பிரச்சனை ல இருக்கேன். நீங்க வேற... என்று திணறியவளின் அருகில் வந்தவன், " சரி, என்ன பிரச்சனை ண்ணு முதல்ல சொல்லு... அதை முடிச்சிட்டு என்னோட பிரச்சனையை பாக்கலாம் என்றான்.

அவன் குரலின் தாக்கத்தில் இப்போது நடக்கும் விஷயங்களை எந்திர கதியில் சொல்லிக் கொண்டே வந்தவளுக்கு, சமாளிக்க முடியாத பாரத்தில் கண்கள் தம் வேலையை செய்ய, ஷ்யாம் அவளை தனது தோளில் சாய்த்துக்கொண்டான்.

கவலை படாத சியா.. நீ மேற்கொண்டு பாக்கவேண்டியதை பாரு... என்னோட பர்சனல் அக்கௌன்ட்லேந்து உனக்கு கடன் தரேன். நிதானமா திரும்ப கொடு... போதும் என்றுவிட்டான்.

ஆணின் மனதுக்குள் ஓடும் விஷயங்கள் அவ்வளவு சீக்கிரம் புரிப்படுமா ?
இவளது பிரச்சனை பற்றி பேசியவன் தான் முதலில் சொன்ன விஷயம் பற்றி திரும்ப பேசவில்லை.

சியாவுக்கு இப்போது அவன் திருமண செலவுக்கு கொடுப்பதாக சொன்ன கடன் பற்றிய நினைவு உண்டு. அவன் சொன்ன மற்றய விஷயங்கள்.. ம்ஹும்... சுத்தமாய் நினைவில் இல்லை.

அவனது திட்டமும் அதுதானே?

இளங்கோவின் வீட்டில் பெண் பார்க்க ஒருநாள் வருவதாகவும், பெண்ணின் ஜாதகம் கொடுத்து விட்டு செல்லுமாறும் சொல்லவே சியாவின் அம்மா தனது கைப்பையில் இருக்கும் ஊர்மிளாவின் ஜாதகத்தை எடுத்து இளங்கோவின் அம்மாவிடம் தர, சியாவின் மனதில் சுருக் எனும் கலவையான உணர்வு. இது நிச்சயம் பொறாமை இல்லை.

தன்னை பற்றி என்றேனும் அம்மா யோசித்திருக்கிறாளா என்று தோன்றியதை கஷ்டப்பட்டு விழுங்கினாள்.

இப்போதெல்லாம் ஷ்யாமின் அருகாமை அவளது நுட்பமான நூதன உணர்வுகளை தூண்டி விடுகிறது.

அவனது உயரம், குடும்ப பாரம்பர்யம் இவற்றை மனதில் இருத்தி தனது மனதை அடக்கி வைக்கிறாள்.

அந்தந்த வயதில் வரும் உணர்ச்சிகள் தவறு இல்லை. ஹார்மோன்கள் சரியாக வேலை செய்தால் இந்த உணர்வுகள் நிச்சயம்!

ஆனால், பெண்ணை பெற்றவர்கள் இவற்றை சரியான நேரத்தில் புரிந்து கொண்டு நல்ல வாழ்க்கையை அமைத்து கொடுக்கவேண்டுமே தவிர பெண்ணை இயந்திரம் போல் பாவித்து தமது பொறுப்புகளை அவளது தலையில் கட்ட கூடாது.
இது பிள்ளையை பெற்றவர்களுக்கும் பொருந்தும்.

சியாவின் வாழ்க்கை நிச்சயம் வலியே!

 

[Subageetha Sundararajan]

கொடிமலர் 7

அலுவலகம் முடியும் நேரம் தாண்டியும் சியா வீட்டுக்கு கிளம்பும் எண்ணமே இல்லாமல் அலுவகத்தில் தனது இடத்திலேயே அமர்ந்திருந்தாள். அவள் மனதில் புது குழப்பம்.

ஷ்யாம் பணம் தருகிறேன் என்று சொல்லிவிட்டான். அலுவலகத்தில் கடன் வாங்கினாலும், அதன் முதலாளியின் பர்சனல் அக்கௌன்ட்டில் வாங்கினாலும் அதை திரும்ப கட்டியாக வேண்டுமே! அதற்கான வழி?

இளங்கோ வீட்டில் சீக்கிரம் திருமணத்தை நடத்திவிட அவசரம் காண்பிக்கிறார்கள். இளங்கோ ஜாதகப்படி இன்னும் ஆறு மாதங்களுக்குள் திருமணம் நடக்கவில்லை என்றால் இன்னும் மூணு நான்கு வருஷங்களுக்கு காத்திருக்க வேண்டும் என்றுவிட்டாராம் ஜோசியர்.

சியாவுக்கு இதில் எல்லாம் சுத்தமாக நம்பிக்கை இல்லை.

பொருளாதார நிலையும் படிப்பும் அந்தஸ்தும் பொருத்தம் இல்லை என்றால் ஜாதகம் பத்து பொருத்தம் இருந்தும் பதில்' நோ 'தான். இவர்களுக்கு எல்லாம் தங்கள் விருப்பத்தை அழுத்தி சொல்லவும் பழி போடவும் வாயை திறக்காமல் யாராவது வேண்டும். அந்த கனம் பொருந்தியவர்தான் மாண்புமிகு ஜாதகம்.

இளங்கோவின் பெற்றோர் திருமணம் சீக்கிரம் நடக்க வேண்டும் என்று போனில் சொன்னதும் சியாவின் பெற்றோர் அவசரமாக அவர்கள் வீட்டுக்கு சென்று ஊர்மி இளங்கோ திருமண திகதியை உறுதி செய்துகொண்டு வந்தார்கள். இரண்டு மாதத்தில் நிச்சயம் செய்து, ஒரு மாத இடைவெளி விட்டு திருமணம் என்று.

வீட்டுக்கு வந்த பிறகுதான் சியாவிடம் விஷயம் தெரிவிக்கபட்டது.. அதுவும் அவள் பணம் ஏற்பாடு செய்ய வேண்டுமே.. அதற்காக.

நாற்பது சவரன் நகை, வைரத்தோடு, 10 கிலோ வெள்ளி பாத்திரங்கள் பெண்ணுக்கு. மற்ற கல்யாண செலவுகளை பகிர்ந்து செய்யலாம் என்றுவிட்டார் இளங்கோவின் அப்பா.

'நா இவ்வளவும் ஏற்பாடு செய்ய எங்கே போவேன் என்று உள்ளுக்குள் மறுகியது பெண்.'

தன்னிடம் ஒரு வார்த்தை கூட கலக்காமல் பெற்றோர் நடந்து கொண்டதில் முழுவதும் வெறுத்துப் போனாள் சியா.'இந்தக் குடும்பத்தில் நான் யாரு'என்று தன்னையே கேட்டுக்கொண்டவளுக்கு, ஷ்யாமிடம் எவ்வளவு பணம் கேட்பது என்று பயமும், தயக்கமும் போட்டி போட கணினி முன் தலை கவிழ்ந்து படுத்து விட்டாள்.

அவள் சேர்த்து வைத்திருக்கும் பதிநைந்து சவரன் நகை தவிர எப்படி பார்த்தாலும் இருபது லட்சங்கள் வேண்டும்.

எப்படி முடியும் என்று அழுகை முட்டிக்கொண்டு வந்தது. தன்னால் முடியாது என்பது வீட்டில் எல்லோருக்கும் தெரியும். அப்படியும் ஏன்?

இதென்ன பணக்கார காதல்? போய் ரெஜிஸ்டர் ஆபீஸ்ஸில் கல்யாணம் செய்து கொள்ள வேண்டியது தானே... என்று அவள் மனம் எரிச்சலில் கத்தியது.

எவ்வளவு முயற்சி செய்தும் கூட சியாவால் தனது கோபத்தைக் கட்டுக்குள் கொண்டு வர முடியவில்லை.

அவளுக்கு இப்பொழுது திடீரென்று வேறு ஒரு யோசனை வேறு வந்தது, யாரேனும் உங்களது மூத்த மகளுக்கு இன்னும் திருமணம் செய்து வைக்க வில்லையா...என்று அப்பாவிடமும் அம்மாவிடமும் கேட்டால் அவர்கள் என்ன பதில் சொல்லப் போகிறார்கள்?எல்லாவற்றுக்கும் தயாராக, ஊர்மிலாவின் திருமணத்தை பெரிய எதிர்பார்ப்புடன் எதிர்நோக்கி கொண்டிருப்பவர்களுக்கு தன் மூத்த மகளுக்கான கடமை இருக்கிறது என்று கொஞ்சமாவது ஞாபகம் இருக்கிறதா இல்லையா?

திருமணம் ஆகாமல் வேலைக்கு சென்று கொண்டு தன் உணர்வுகளை உணர்ச்சிகளை துடைத்து தூர நிறுத்தி வைத்திருக்கும் இந்தப் பெண்ணின் கேள்விகளுக்கு என்றுமே பதில் கிடைக்கப்போவதில்லை. மூத்தவள் இருக்க உனக்கு இப்பொழுது திருமணத்திற்கு என்ன அவசரம் என்று ஊர்மிளயிடம் அவளது பெற்றோரோ இளங்கோவின் பெற்றோரோ கேட்டிருக்க வேண்டும். ஆனால் யாரும் எதுவுமே கேட்கவில்லை. காலத்திற்கு தகுந்தாற்போல் எல்லாம் மாற வேண்டுமென்றால், தனக்கென்று எந்த எதிர்பார்ப்பும் வைத்துக் கொள்ளாமல் சியா சன்னியாசம் வாங்கிக் கொண்டு போக வேண்டுமா? அவளது பணத்தை கையாள்வதற்கு இவர்கள் காத்துக் கொண்டிருக்கும் இவர்களில் யாராவது அவளுக்கான எந்த கடமையை செய்தார்கள்?

ஆனாலும் அவள் செய்து கொண்டே இருக்க வேண்டும்... மெழுகுவர்த்தியாக உருக வேண்டும். அப்படி இருந்தால் அவளுக்கு தியாகி பட்டத்துடன் சேர்த்து நல்ல மகள் பட்டம் கூட கிடைக்கக்கூடும். மற்றபடிக்கு அவரது உணர்வுகளுக்கான மரியாதை பூஜ்ஜியம் தான்! ஓடி ஓடி உழைத்து என்ன பயன்...

எப்படியோ தன்னை சமாதானம் செய்து கொண்டு சியா ஷ்யாமிடம் தனக்கு இருபது லட்சங்கள் தேவை என்று கேட்டுவிட்டாள். அதை கேட்கும் பொழுது அவளுக்கு உள்ளூர அவமானமாகவும் இருந்தது உண்மை. இவ்வளவு பெரிய தொகையை என்று அடைக்கப் போகிறோம் என்று ஆயாசம் வேறு அந்த சிறு பெண்ணை ஆழ்ந்த மன அழுத்தத்திற்கு உள்ளாக்கியது.

அடுத்தது தன் வாழ்க்கை எப்படி சொல்ல போகிறது..
இந்த பணத்தை அடைப்பதற்கு எத்தனை மாதங்கள் இல்லை...இல்லை...வருடங்கள் ஆகப்போகிறது, தங்கள் வாழ்க்கையின் அடுத்த கட்டம் என்றெல்லாம் யோசிக்க கூட நேரம் கொடுக்காமல் நிகழ்வுகள் அதன் போக்கில் அடுத்தடுத்து என்று வரிசையில் காத்துக் கொண்டிருந்தன. இந்த க்ஷணம் தான் தோள் சாய்ந்து அழ யாரும் இல்லையே என்று மறுகியது அவள் மனம். அவள் உணர்வுகளை அவளது முகம் காண்பித்ததோ... ஷ்யாம் தனது இருக்கையில் அமர் ந்திருந்தவன் எழுந்து வந்து அவளை இழுத்து தன் மீது சார்த்திக் கொண்டான். முதலில் விடுபட பிரயர்தனம் செய்தவள், பின்னர் அடங்கிப்போனாள். அவனது உடலின் கதக்கதப்பு அவளை சமாதனம் செய்தது. அவளது முதுகை நீவி விட்டவனுக்கு மனதினுள் பலத்த அதிர்வு.

ஏற்கனவே அவளிடம் தன் மனதை சொல்ல நினைத்து பின்னர் அவளது நிலைக்காக அமைதியாக இருந்தவன் நெஞ்சில் இப்போது பூகம்பம்!

அவள் மீது தனக்கு விருப்பம் என்று அவன் அறிவான். ஆனால், அது காதல் தான் என்று புரிய வைத்த நொடிகள் இவை.
------------------------------------

ஒரு வழியாக இறுதி பரீட்சைகளை முடித்துவிட்டு ராம், சற்றே மூச்சு விட்டு தன்னை ஆஸ்வாசப் படுத்திகொண்டான். நந்தநாவுக்கு அவள் நினைத்தபடிக்கே கேம்பஸ் செலக்ஷனில் ஹைதெராபாத்தில் வேலை செய்ய கிடைத்துவிட்டது. அங்கே செல்ல அவளும் ஆயத்தம் ஆகிவிட்டாள். அதற்கு முன் ஒருமுறை குஜராத் செல்லும் எண்ணம் அவளுக்கு உண்டு. ஏறகுறைய இரண்டு வருஷங்கள் ஆகிறது அவள் வீட்டிலிருந்து கிளம்பி. ராம் அவளை தன்னுடன் பெங்களூரு வந்து தன் அலுவலகத்தில் வேலை செய்ய அழைத்து பார்த்தான். அவளை விட்டு இருப்பது பாகல் காயை விட இனிப்பானது அவனுக்கு. அவளோ, " நா வேலைக்கு போகணும் னு சொல்றது வேற ராம்... எங்களோட பிசினஸ் இருக்கு. பாரு... நா அங்கே போகல. எனக்கு வெளியில வேலை செய்யணும். உங்க ஆபீஸ் னா நா நிச்சயம் வேலை கத்துக்க மாட்டேன். உன்னோட வேலையும் கெடும். ஸோ.. ப்ளீஸ் டோன்ட் கம்பெல் மீ "என்றுவிட்டாள்.

நமக்கு இருக்கும் உணர்வுகளில் ஒரு பாதி கூட இவளுக்கு இல்லையா ஐயோ என்று இருந்தது ராமுக்கு. ஆனால் இத்தனை மாதங்களில் அவன் உணர்ந்திருந்தது அவளை எந்த விதத்திலும் அடுத்தவர் பேச்சை கேட்க வைக்க முடியாது என்பதை. ஆரம்பத்திலிருந்தே அவள் இஷ்டத்திற்கு தான் இவன் பணிந்து வந்திருக்கிறானே தவிர, அவள் ஒரு போதும் தன்னை மாற்றிக்கொண்டது கிடையாது. இரும்பு உருகும் நேரம் கொல்லனுக்குத் தெரியும். ராமின் ஒவ்வொரு அடியும் நந்தாவுக்கு தெரியும். ஆனால், தன்னை முழுமையாக தெரிந்து கொள்ளவும், புரிந்து கொள்ளவும் அவள் ராமை அனுமதிக்கவில்லை.

அவளை பற்றிய அனைத்துமே ராமுக்கு புதிர் தாம். அவன் அவளை உயிர் உருக காதலிக்கிறான். ஆரம்பத்தில் விலகிப்போனவனை காதல் எனும் மாயவலை இறுக்கி விட்டது. ஆனால், அது நந்தானாவை எந்த விதத்திலும் கட்டுப்படுத்திவில்லை என்பதுதான் விந்தை!

ராமும் நந்தநாவும் பரீட்சைக்குப் பிறகு ஒருவாரம் கொடைக்கானல் சென்று வந்தார்கள். அடுத்த மாதம்தான் நந்தனா வேலையில் சேரவேண்டும்.

ராம் தனது நண்பர்களுடன் கொஞ்ச நாட்களை கழிக்க விரும்பி, அவர்களது விடுகளுக்கும் சென்று வந்தான். இந்த கல்லூரி நட்பு வருங்கால தொழில் துறை தொடர்புகள் கூட. அவர்களது குடும்பத்தினர் பற்றியும் அவன் அறிந்து கொள்ள விரும்பினான்.பயணத்தில் கடைசியாக தன் மும்பை வீட்டுக்கும் அவர்களை அழைத்து சென்றான்.

ராம் தன் நண்பர்களை தனது வீட்டுக்கு அழைத்து செல்லும் பொழுது மட்டும் இவனுடன் நந்தாவும் இணைந்து கொண்டாள். அவளுக்கு அவளது மாமியார் மாமனார் வீட்டை எடை போடும் ஆர்வம்.

ராமின் வீட்டில் எல்லாம் சகஜமாய் சென்று கொண்டிருக்க, ஏனோ அவனது அம்மா பாட்டி இருவருக்கும் ஒருசேர முதல் பார்வையிலேயே பெண்ணை பிடிக்காமல் போய்விட்டது.

வந்தவர்கள் இரண்டு நாட்கள் தங்கிசெல்ல, நந்தாவும் குஜராத் சென்றுவிட்டாள். அங்கிருந்து நேரே ஹைதெராபாத் சென்று வேலையில் சேரப் போவதாகவும் சொல்லிச் சென்றாள். ஒரு கையாலாகாதனத்துடன் அவளுக்கு பிரியாவிடை கொடுத்து அனுப்பினான். ஒரு வாரம் வீட்டில் இருந்துவிட்டு அவனும் கிளம்ப வேண்டும். பெங்களூரு அலுவலகத்தில் ஆறு மாதம் அவனது சித்தப்பா அவனுக்கு நிர்வாக பயிற்சி அளிப்பார். பிறகு, அவன் தான் பார்த்தாக வேண்டும்.

அவர்கள் குடும்பத்தில் இது வழமை தான். நீண்ட பெருமூச்சு விட்டுகொண்டு, தனது அறையின் படுக்கையில் விழுந்தவனுக்கு, மனம் முழுவதும் பெண்ணின் மணமும், எண்ணம் முழுவதும் அவளுடன் இருந்த நாட்களின் ஆக்கிரமிப்பும்தான்!

அந்த நிமிடங்களின் ஆழத்தில், அவன் கன்னங்கள் செம்மையுற்றது. கண்கள் கனவு காண ஏதுவாக தாமாக மூடிகொண்டது.

அவனை பார்க்கவென்று அவனறைக்கு வந்த அவன் அம்மா, அவனது கோலத்தை கண்டு மௌனமாய் வெளியே வந்துவிட்டாலும், அவனது முக பாவம், அது சொல்லும் செய்தி அவர்களை குழப்பியது.

வரவேற்பு அறையில் மாலை நேர டீ கப் ஸஹீதமாக ராமின் அம்மா வசுதா தனது மாமியாருடன், 'ராம் மனதில் என்ன இருக்கும் 'என்று பேசிக்கொண்டு இருக்கையில், கூடவே அவனது நண்பர்கள் பற்றிய பேச்சும் எழுந்தது.

பேச்சு நந்தனா பற்றி மெல்ல திரும்ப, "அந்த பொண்ணு ரொம்ப அழகு அத்தே, கூடவே தலைக்கனமும் அதிகம் என்று ராமின் அம்மா சொல்ல, அதை ஆமோதித்த பெரியவர், ம்ம்ம்... ஆமா பாம்பு போல அழகு என்றுவிட்டு யோசனையில் அமர்ந்துவிட, அங்கே இருந்த வசுதாவுக்கு என்ன எண்ணமோ தெரியாது.

ஆனால், தனது அறையிலிருந்து வெளியே வந்த ராம் இதை கேட்க அவன் திகைத்துதான் போனான். ஆக, வீட்டின் பெண்களுக்கு அவனது நந்தாவை சுத்தமாக பிடிக்கவில்லை.

வயதான அந்த முதியவரின் சூட்சுமமும், அனுபவமும் பற்றி அந்த நொடி அவன் சிந்தித்து இருந்தால் வரும் காலத்தில் அவன் பாதை மாறியிருக்கும்...

 

[Subageetha Sundararajan]

கொடிமலர் 8

ராம் தனது இயல்பு தொலைத்து பசலை நோய் கண்டான். அவனால் தனது வேலைகளை ஒழுங்காக செய்ய முடியாமல் சித்தப்பாவிடம் வாங்கி கட்டிக்கொண்டான். பீன்யாவில் அவனது தொழிற்சாலை, யஷ்வந்த்புரில் ஒரு அப்பர்க்ளாஸ் அடுக்குமாடி குடியிருப்பில் மூன்று படுக்கை அறைகளுடன் வீடு. நிச்சயம் அங்கு அக்கம்பக்கம் யார் எவரென அவனுக்கு தெரியாது. மற்றவர்களுக்கும் அப்படியே!

இதை தவிர பொம்மநஹள்ளி, ஜெய் நகரிலும் அவன் பெயரிலேயே பங்களாக்கள் உண்டு. ஆனால், ஒற்றை ஆளுக்கு அவ்வளவு பெரிய இடம் என்று ஆயாசம் அவனை இங்கே இருக்க சொல்கிறது. வெகு சமீபத்தில் பொம்மைன ஹள்ளி பங்களாவை கட்டிக்கொடுத்தது ஷ்யாமின் நிறுவனம் தான். அந்த வகையில் ராமுக்கு ஷ்யாம் சியா இருவருடனும் தொழில் முறை பழக்கம் உண்டு. அதை தவிர ஷ்யாம் கட்டிகொண்டிருக்கும் அடுக்கு மாடி குடியிருப்பில் டியுப்லெக்ஸ் ஒன்றை அவனது அப்பா புக் செய்திருக்கிறார். அந்த வகையிலும் சந்திக்கும் சூழ்நிலை இருக்கிறது.

ஏனோ மற்ற இடங்களை விட பெங்களூரு மேல் அவன் குடும்பம் மோகம் கொண்டிருப்பதால் அங்கே நிறைய சொத்துக்கள் வாங்கி குவிக்கிறார்கள்.சில அடுக்ககங்களில் வாங்கி சர்வீஸ்ட் அபார்ட்மெண்ட், தங்கும் விடுதிகள், போன்ற எண்ணங்களும் உண்டு. அதற்கு இப்போது வளர்ந்து கொண்டிருக்கும் ஷ்யாமின் நிறுவனம் தோதாக இருக்கிறது.

குடும்பத்தில் யார் பெயரில் சொத்து வாங்கினாலும் அது குடும்பம் முழுவதற்கும் சொந்தம் என்பது அங்கே அவர்கள் குடும்பத்தில் எழுத படாத விதி. அதை பெரியதாக கடைபிடிக்கவும் செய்கிறார்கள். இன்றுவரை HUF எனும் விஷயத்தை அக்ஷரம் பிசகாது நடைமுறையில் வைத்திருக்கும் தொழில் குடும்பங்களில் ஒன்று.

ராம் தனது வேலைகளை பற்றி யோசித்துக் கொண்டிருக்கும் பொழுது சம்மந்தம் இல்லாமல் நந்தனா பற்றிய எண்ணங்களும், அவள் முகத்திற்கு பதிலாக சியாவின் முகமும் வந்து போக திகைத்து நின்றான் ராம். அவனுக்கு நிச்சயம் புரியவில்லை. இந்த நிகழ்வு ஏன் என்று.

சியாவை அவன் தனது நட்பு வகையில் கூட வைத்திருக்கவில்லை. பின்னர், இது எப்படி சாத்தியம்...?

தனது அலைபேசியில் திடீரென யோசித்தவனாக நந்தநாவின் புகைப்படம் எடுத்து பார்த்தான். அவனையும் அறியாது அவன் மனம் இரு பெண்களையும் ஒப்பிட்டு பார்த்தது. சியாவின் உடல் மொழி கம்பீரம், முகத்தில் குழந்தைதனம். கண்கள் கபடமாற்று நேர்மையாய்.

நந்தனா.. இன்னும் கூட ராம் குழப்பத்தில் தான் இருக்கிறான். அவன் பாட்டியும் அம்மாவும் பேசும்போது நந்தாவை பாம்பு போல் அழகு என்றார் பாட்டி. அவன் மனம் அதிலேயே சுழன்றது.

நந்தநாவின் பிரிவு தான் தன்னை இவ்வாறு யோசிக்க வைப்பதாக மனதை தேற்றிக்கொண்டவனுக்கு அவள் மீது கோவம் எரிச்சல் உண்டாவதை தவிர்க்க முடியவில்லை.

பெண்ணவளுக்கு அழைத்தால் அது சுவிட்ச் ஆப் என்றது அலைபேசி.

பொறுமை காற்றில் பறக்க, தனது தலையை கோதிகொண்டு இயல்பாய் இருக்க முயற்சி செய்தான்.

அவளை கண்டமேனிக்கு அர்ச்சனை செய்தது அவன் மனம்.

"என்ன சொன்னாலும், நந்தாவுக்கு இவ்வளவு பிடிவாதமும் முரட்டு சுபாவமும் கூடாது. எப்படி இவளை மேரேஜ் செஞ்சு சமாளிப்ப ராம் " மனசாட்சி கேட்ட கேள்விக்கு விடையை இன்னும் தேடுகிறான் அந்த தொலைந்து போன காதலன்.

எண்ணங்களை தூர நிறுத்தி, அலுவலகம் நோக்கி விரைந்தான் ராம்.

நந்தநாவோ எதை பற்றிய அலட்டிலும் இல்லாமல் மீட்டிங் அறையிலிருந்து வெளியே வந்தாள். அது கைகடிகாரம் தயாரிக்கும் மாபெரும் நிறுவனம். புதிய வகை உற்பத்தி மற்றும் அதன் மார்க்கெட்டிங், விற்பனை அதிகரிப்பு தொடர்பான கூட்டம் அன்று. விற்பனை அதிகாlரிப்பு தொடர்பாக இவளுக்கு டார்கெட் கொடுக்க பட்டிருக்க ராம் பற்றிய நினைவுகள் அவளை ஆக்ரமிக்கவில்லை. 'டார்கெட் ரீச் செய்யணும் அதுக்கு.. 'என்று திட்டமிடல்கள் அவளை ஆக்ரமித்து கொண்டன.

அவளுக்கு இப்போது ராம் பற்றிய எண்ணங்கள் அவ்வளவு ஆழமாக பாதிக்கவில்லை என்று தான் சொல்ல வேண்டும். அவளுக்கும் அவனைப் பார்க்க வேண்டும் தான். ஆனால் ராம் அளவிற்கு உணர்ச்சி வயப்பட்ட நிலையில் அவள் இல்லை. அவளைப் பொறுத்தவரை அவளது வேலை முக்கியம். அதற்குப் பிறகுதான் எல்லாமே!

அந்த எல்லாமே என்ற வார்த்தையில் ராம் கூட அடக்கம் தான்.

இரண்டு நாட்கள் பொறுத்து பார்த்தவன் மூன்றாம் நாள் பெண் அவளுக்கே அழைத்து விட்டான்.
" என்னனு மனசுல நினைச்சி இருக்க நந்தனா... நீயாவும் போன் பண்ணி பேச மாட்டேங்குற.. நான் பண்ணாலும் எடுக்க மாட்டேங்கற. உனக்கு நான் முக்கியமா இல்லையா... " அவனது கேள்வியில் இருந்த நியாயம் அவளை வாயடைக்க செய்தது. ஆனாலும் தன்னை விட்டுக் கொடுக்காமல், " லுக் ராம் எனக்கு நீ எந்த அளவுக்கு முக்கியமோ இந்த வேலையும் அவ்வளவு முக்கியம். உன்ன மாதிரி நா சொந்த தொழில்ல இல்ல. நா ஒரு கம்பெனியில ஒர்க் பண்றேன். என்னோட வொர்க் பிரஷர், கம்பெனியுடைய சட்ட திட்டம் இதெல்லாம் ப்ரயோரடைஸ் பண்ணி தான் என்னால என்னோட காதலை வளர்க்க முடியும். நீ என்ன புரிஞ்சிப்ப ன்னு நினைச்சேன் ராம். " அவளது பதில் சூடாக வந்து விழுந்தது. தான் எந்த விதத்திலும் இறங்கி வர தயாராக இல்லை என்ற செய்தி அதில்.

ஆனால் அவள் சொல்வது போல் அவள் ஒன்றும் தனது சொந்த நிறுவனத்தில் வேலை பயிற்சிக்காக இல்லை. வேறு ஒருவரின் நிறுவனத்தில் வேலை செய்கிறாள். ராமின் மனம் அவளுக்கே சப்போர்ட் செய்து யோசித்தது.
பேச்சை பாதையில் முடித்துக் கொண்டு, அவசரகதியில் அலைபேசியில் அழைப்பை துண்டித்தவள் நீண்டதொரு பெருமூச்சை வெளியேற்றினாள். என்றாவது ஒருநாள் ராம் இதுபோல அழைத்து கேட்கப் போகிறான் என்று அவள் நினைத்துப் பார்த்தது தான். ஆனால் நிஜத்தில் அவன் தனது நிறுவனத்தில் பயிற்சி எடுத்து, தொழிலை நடத்துவதற்கும், இன்னொருவர் கையில் வேலையை எதிர்பார்த்து நிற்பதற்குமான வித்தியாசங்கள் நிறைய உண்டு. இப்போது பயிற்சி நேரத்தில் அவன் சற்றே தன்னை ஆஸ்வாசப் படுத்திக்கொள்ள முடியும். தொழிலில் முழுமூச்சாக இறங்கிய பிறகு அது சாத்தியப்படாது.

ஆனால் இன்னொருவரிடம் வேலை செய்பவர்கள் ஆரம்பம் முதலில் தங்களை நிலைநிறுத்திக் கொள்ள போராட வேண்டும். இது ஏன் ராமருக்கு புரியவில்லை என்று அவள் மனதில் எண்ணம் எழுந்தது. அவரவர் பக்கத்து நியாயங்கள் அவரவருக்கு.

ராம் அதிகம் எல்லாம் கேட்கவில்லை. தினமும் காலை அலுவலகம் கிளம்பு முன் ஜஸ்ட் ஓர் ஹாய்... இரவு உறங்குமுன் அழைத்து ஓர் குட்நைட்... இதற்குக் கூடவா பஞ்சம் அவளிடம் நேரத்திற்கு.

ராமின் மனம் தன் அலுவலகத்தில் வேலை செய்யும் மற்ற பெண்கள் எல்லாம் இப்படித்தான் இருக்கிறார்களா என்று கூட யோசித்துப் பார்த்தது. அவனுக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை. பெண்களின் மனதில் இருப்பதை எப்படி புரிந்து கொள்வது என்று யோசிக்க தொடங்கி விட்டான்.

இதற்கு நடுவில் ஷியாமும் சியாவும் ராமின் அலுவலகத்திற்கு இரண்டு மூன்று முறை வந்து சென்று விட்டார்கள். புதிதாக தொடங்க இருக்கும் தங்கும் விடுதிக்கான வேலை எலக்ட்ரானிக் சிட்டியில் நடந்து கொண்டிருக்கிறது. அந்த வேலையை பொறுத்தவரை ஷ்யாமின் நிறுவனம் கட்டுமானம் மற்றும் பராமரிப்பு பணியை ஏற்று இருக்க, நிர்வாகப் பணி முழுவதும் ராமின் நிறுவனம். இரு நிறுவனங்களும் பங்குதாரர்களாக செயல் படும் முதல் ப்ராஜெக்ட். ராமின் சித்தப்பா இந்த ஒப்பந்தத்தை முழுவதும் அவனை எடுத்து செய்ய வேண்டும் என்று சொல்லிவிட்டார். அதனால் இவ்விதமான சந்திப்புகள் தொடர்வது ஆகிவிட்டது. இன்னும் அங்கே கட்டிடப் பணிகள் முடியவில்லை. அதன் இன்டீரியர் முழுவதும், ஸியாவை எடுத்து செய்ய சொல்லி இருந்தால் ஷியாம். அவன் தனது காதலை இன்னும் அவளிடம் சொல்லவில்லை தான். ஆனால் அவளை தனது அலுவலக நிர்வாகத்தில் முழுமூச்சாக பழக் குவதற்கு அவன் தயக்கப்படவில்லை. அவனது காதல் அவளுக்கு புரியவில்லை என்றாலும் கூட, அவன் கற்றுக் கொடுக்கும் வேலை நன்றாக புரிகிறது பெண்ணுக்கு.

அதனாலேயே அவன் எப்பொழுது எந்த வேலை கொடுத்தாலும், சோம்பேறித்தனமோ, அலுப்பு பட்டுக்கொள்ளாமல் செய்து கொண்டிருக்கிறாள். போதாத குறைக்க அவன் கொடுத்திருக்கும் கடன், அவன் அதை "எப்போது வேண்டுமானாலும் திருப்பி கொடு" என்று சொன்னாலும் கூட, அவள் மனது அந்த பணத்தை அடைப்பது பற்றிய தீவிர சிந்தனையில் இருப்பதால், அதிக நேரம் உழைப்பதற்கு தயங்குவதில்லை. இதை ஷ்யாமும் புரிந்து வைத்திருப்பதால் தான், அவளை தன்னுடன் நிர்வாகத்தில் வைத்து பழக்குவது அவனுக்கு எளிதாக இருக்கிறது. அதற்குத் தகுந்தவாறு அவளது சம்பளமும் வெகுவாக கூடியிருக்கிறது. ஷ்யாம் அவளை அவ்வளவு தூரம் புரிந்து வைத்திருக்கிறான்.

அவளிடம் திருமணம் பற்றி பேசுவதற்கு தயக்கம் உண்டு. அவள் மறுத்து விட்டால் என்ற கேள்வி கொடுக்கும் பயமும் வலியும் சொல்லில் அடங்காது. நமக்கு தோன்றினாலும், வெறும் பணத்திற்காகவோ, வெளி உலக டாம்பீகத்திற்காகவோ திருமணம் செய்து கொள்ளும் மனதை உடையவள் அல்ல சியா. அவளை பல வருடங்களாக பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் ஷ்யா மிற்கு அவளைப் பார்த்து பிரமிப்பு உண்டு. இந்த சிறு வயதில் இவ்வளவு கம்பீரமும் இவ்வளவு தைரியமும் இந்த பெண்ணிடத்தில் எப்படி இருக்கிறது... அவளது போராட்ட குணம், அதில் தான் ஷியாம் முதலில் மயங்கி போனது. தகுதி குறைவாக இருந்தாலும் தன்னிடம் வேலைக்குச் சேர்த்துக் கொள்ளக்கூட, அவளது சுயம் தான் காரணம். அவளைப் பார்க்கும் பொழுதெல்லாம்... கல்யாணத்திற்கு கேட்டுவிட்டால் சம்மதிப்பாளா என்று தயக்கம். இதற்குப் பிறகு, ஒருவேளை அவள் சம்மதிக்க விட்டால் பிறகு கண்ணால் கண்டிப்பாக ஒரு முதலாளியாக மட்டும் அவளிடம் நடந்து கொள்ள முடியாது என்று தன்னைப் பற்றிய பயம்.

அவள் மனதில் தன்னைப் பற்றிய ஈர்ப்பு இருக்கிறதா என்று கூட தெரியாமல் எப்படி மேற்கொண்டு பேசுவது என்று யோசித்துக் கொண்டே இருக்கிறான்.
இதற்கு நடுவில், ஒரு தென்னிந்திய பெண்ணை மணந்து கொண்டால் வீட்டில் என்ன நிகழ்வுகள் நடக்க கூடும் என்றும் அவனுக்கு ஊகம் உண்டு. அவற்றையெல்லாம் வேறு சமாளித்தாக வேண்டும். அவன் மனது முழுவதும் சோர்வு ஆக்கிரமிப்பு செய்து கொண்டது.

"ச்சை.. அவன் அவனுக்கு சைட் அடிக்கவும் டைம் பாஸ் பண்ணவும் ஈஸியா பெண்கள் ஏமாரறாங்க... நா அவகிட்ட கல்யாணம் பண்ணிக்க கேட்க இவ்வளவு யோசிக்கிறேன் " என்று புலம்பியவாறு தனது பேண்ட் பாக்கெட்டில் இருந்து சியாவுக்கு தெரியாமல் மறைத்து வைத்திருந்த சிகரெட் பாக்கெட்டை எடுத்து அதிலிருந்து ஒற்றை சிகரெட்டை எடுத்து பற்ற வைப்பதற்கும், அவன் பின்னாடி இருந்து சியா வந்து சிகரெட்டைடைப் பிடுங்குவதற்கும் சரியாக இருந்தது. உரிமையுடன் அவனை ஒரு முறை பரிசளித்து விட்டு, அவன் வைத்திருந்த சிகரட்டை தனது கால்களில் போட்டு நசுக்கி விட்டு கோபத்துடன் அவ்விடம் விட்டு நகர்ந்தால் சியா.

அவளுக்காக சின்ன விஷயங்கள் முதல் பெரிய விஷயங்கள் வரை விட்டுக் கொடுப்பதற்கு அவன் தயார் தான். சியா அவன் வாழ்விற்குள் வந்து அவனை முழுவதும் சிறைப்படுத்திக் கொள்ள தயாரா...

 

[Subageetha Sundararajan]

கொடிமலர் 9

தன்னை நிரூபிக்கும் போராட்டத்தில் நந்தனா தன் சுற்றுப்புறத்தில் இருக்கும் அனைத்தையும் மறந்து விட்டாள் என்று தான் கூற வேண்டும். ஆனால் சிலவற்றை மறக்க முடியாமல் தான் தவித்தாள். வீட்டிற்கு சென்றபோது அங்கு நடந்த விவாதங்கள் அவள் மனதை சுக்கு நூறாக கிழித்து இருந்தது. இதெல்லாம் எப்பொழுதுமே சகஜம் தான் என்றாலும் கூட, இரண்டு வருஷங்கள் கழித்து கண்ட மகளை ஆதூரமாக வரவேற்கவில்லை என்றாலும் கூட, வீட்டு பெண்ணாக மதித்தாவது நடத்தி இருந்திருக்கலாம்.

இவளை விட தகுதியில் குறைந்திருக்கும், இவளது அத்தை மகனுக்கும் சித்தப்பா மகளுக்கும், அவர்களது சொந்த அலுவலகத்தில் வேலை செய்வதற்கு அனுமதியும் கொடுத்து , நிர்வாகத்தை செய்ய தேவையானவற்றை அவர்கள் எண்ணம் போல செய்து கொடுக்கும் இதே குடும்பம், இவளை மட்டும் தூரம் நிறுத்தி வைத்திருப்பது எப்படி நிகழ முடியும் என்று அவள் மனதில் வேதனை. இந்த வேதனைகளுக்கான விடை அவளுக்கு தெரியும். ஆனால் அந்த விடையை மட்டும் வைத்துக்கொண்டு, தனக்கு கிடைத்திருப்பது பெரியது என்று சமாதானம் செய்து கொள்ள அவள் தயாராக இல்லை.

தவறு செய்தவர்கள் யாராக இருப்பினும், அதற்கான தண்டனையை அனுபவிக்க வேண்டிய தலைவிதி இவளுக்கு ஏன்?

மற்றவர்கள் தவறு எல்லாம் இவள் தலையில் விதிக்க, இவர்களுக்கு என்ன அருகதை இருக்கிறது?

"என்னால் முடிந்தவரை நான் என்னை நிரூபித்துக் கொண்டே இருக்கிறேன்... ஆனால் அதை மதித்து பாராட்ட கூட இந்த வீட்டில் ஆள் இல்லையே" என்று அவள் மனம் கதறியது.

தனக்கு வேலை கிடைத்த விஷயத்தை சொல்லும்போது கூட அவர்களது வீட்டில் இதற்கான எந்த பிரதிபலிப்பும் இல்லை. வீட்டில் பெரியவர்களோ, இவளைப் பெற்றவர்கள் என்று சொல்லிக் கொள்ளும் நபர்களோ அப்படியா...என்பது போல் கடந்து சென்றது இவளது எதிர்மறை உணர்வுகளை தூண்டி விட்டு விட்டது.

இந்த வெறுப்பு எல்லாம் சேர்ந்து விளைவிக்கும் நிகழ்வுகள்...ஒரு காலத்தில் இதை தாங்குவதற்கு, ராம் தயாராக இருக்க வேண்டும். ஆனால் எந்த விஷயங்களையும் சொல்லாமலேயே, நந்தனா தனது வாழ்க்கையில் பயணிக்க ஆரம்பித்து விட்டாள். கூட சக பயணியாக இல்லாமல், இவளுடன் வாழ்க்கை முழுவதும் இணையாய் பயணிக்க ராமும் தயாராகி விட்டான்.

காதல் எனும் மாயவலையில் சிக்கி சந்தோஷமாக கரை சேர்ப்பவர்கள் ஒரு சிலரே! அந்த வலையால் இறுக்கப்பட்டு உயிர்விடும் மீன்கள் போல் வாழ்க்கையை தொலைத்து விட்டு நிற்கும் காதலர்கள் அதிகம்.

பல வருடங்கள் காதலித்தவர்கள் கூட திருமணமாகி சில மாதங்கள் அல்லது சில வருடங்களில் பிரியும் அவலங்களையும் நாம் சமூகத்தில் பார்க்க நேரிடுகிறது.

அதற்கெல்லாம், ஒருவேளை நந்தனா போல் உண்மையை தெளிவாகச் சொல்லாமல் தான் யாரை காதலிக்கிறோமோ அவர்கள் மீது முழுமையான நம்பிக்கை கொள்ளாமல், 'கண்டதே காட்சி, கொண்டதே கோலம்' என்ற அவந்தறை அவசர காதல் தான் காரணமோ? இவற்றையெல்லாம் நந்தனா பற்றி எழுதும்போது நான் யோசித்துப் பார்க்கிறேன்.

அவள் ஆழ் மனதில் இருப்பதெல்லாம் வெறுப்பு, எரிச்சல் போன்ற வேண்ட தகாத எண்ணங்கள் தான். இவை களையப் பட வேண்டியவை.
இதுபோன்ற இருக்கும் நபர்கள் தங்களுடன் சேரும் இணையின் வாழ்க்கையையும் சேர்த்து அழித்து விடுவார்கள். ஒரு சிலர் தங்கள் மீது இருக்கும் நம்பிக்கை குறைவை தங்கள் இணையின் மீது சுமத்தி, சந்தேகப் பிராணியாகி இருவரின் வாழ்க்கையும் நரகத்தில் தள்ளி கொள்வார்கள். நந்தனா இவற்றில் எதையெல்லாம் செய்யப் போகிறாள் என்பது போகப் போக தான் தெரியப் போகிறது.

ராமின் பாட்டி சொல்வது போல பாம்பு கூட பார்ப்பதற்கு அழகுதான். அதற்காக அதை ஆபரணமாக அணிந்து கொள்வது எவ்வளவு பெரிய முட்டாள்தனம்.

ஏற்கனவே ஏனோ சியாவின் குணத்தையும், நந்தனாவின் குணத்தையும் தன்னையும் அறியாமல் ஒப்பு நோக்க தொடங்கி விட்டான் ராம்.

ஷ்யாம் சியாவிடம் இன்று மணம் செய்துக் கொள்ள கேட்பதாக இருக்கிறான். அவளை அருகில் வைத்துக்கொண்டு, சாமியார் வேஷம் போட அவனால் முடியாது. நிச்சயம் மறுப்பாள். அதற்கு மாற்று ம்ம்ம்...அவனிடம் உண்டு. அவள் மறுப்புகளை ஒன்றுமில்லாமல் செய்யும் பிரம்மஸ்திரம் அது.

ஆனால், ஆரம்பத்தில் அதை அவன் உபயோகிக்க மாட்டான்.

ஷ்யாமின் பெற்றோர்கள்,அவனுக்கான வரனை தேர்ந்தெடுத்து வைத்திருக்க, தீபாவளி பண்டிகை கொண்டாட சென்றவன் தனது மறுப்பை வெகு அழுத்தமாக பதிவு செய்துவிட்டு வந்து விட்டான்.

"மெய்ன் அபி ஷாதி நஹின் கர்நா சாதாஹ்...மேனேய் அபி விக்கலாங் வ்யக்தி கே ரூப் மே காம் கர்னா ஷுரு கியா ஹை|மேரா மர்ஜி ஸே ஷாதி ஹோனா ச்சாஹி ஹை |க்ருப்பையா இஸ்ஸே மஜ்பூர் னா கரே||"(எனக்கு இப்போ கல்யாணம் வேண்டாம். இப்போதான் நான் தொழில்ல கால் ஊன ஆரம்பிச்சிருக்கேன். கல்யாணம் என்னோட சுய விருப்பத்தில் நடக்க வேண்டியது. என தயவு செய்து நிர்பந்தப்படுத்த வேண்டாம்)" என்று தீர்மானமாக சொல்லி விட்டு வந்துவிட்டான்.

அவனுக்கு எப்படியாவது வீட்டில் பேசும் திருமண பேச்சுக்களில் இருந்து தப்பியாக வேண்டிய நிர்ப்பந்தம். அதற்கு அவன் எவ்வளவு நேரம் எடுத்தாலும், காலம் சென்றாலும் போராட்டத் தயார். அது என்னவோ ஆரம்பம் முதலே,
தொழில் முறையிலும் சரி, அவனது அந்தரங்க விஷயங்களிலும் சரி வேறு யார் தலையிட்டாலும் அவன் அனுமதிக்கவில்லை. இன்றைய அவனது தனிமைக்கு இவைகள்தான் காரணம்.

குடும்பத் தொழிலை பார்ப்பதற்கு இல்லை என்று விட்டு வேறு எடுத்து படித்தான். அதற்கு ஏற்ற தொழிலில் இறங்கி, ஓரளவு வெற்றி கண்டவன் எந்த விஷயம் ஈர்த்தது என்று தெரியாமல் இன்று பெங்களூரில். வெற்றிக்கொடி தான் என்றாலும் கூட, இப்போதெல்லாம் குடும்பம் மொத்தமும் ஒன்றாக நிற்க தான் மட்டும் தனியாய் இருப்பது அவனுக்கு உறைக்க ஆரம்பித்துவிட்டது. ஆனால் அவன் தன்னை மாற்றிக் கொள்ள தயாராக இல்லை. எதற்காக மாற்றிக் கொள்ள வேண்டும் என்ற எண்ணமும் அவனுக்கு உண்டு. அவனை அவனுக்காக அவனாகவே ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டும். குடும்பத்திடம் அவனது எதிர்பார்ப்பு இவ்வளவுதான்! எதற்காகவும் தன்னை நிர்பந்திக்க கூடாது. தோல்வியோ வெற்றியோ அது அவனைச் சேர்ந்தது. குடும்பத் தொழிலை தான் செய்ய வேண்டும், குடும்பத்துடன் தான் இருக்க வேண்டும் போன்ற அவர்களது வீட்டு கோட்பாடு அவனால் ஒப்புக்கொள்ள முடியவில்லை.

இதோ இன்று அவன் முன் சியா நிற்கிறாள். அவளிடம் திருமணத்திற்காக கேட்டாக வேண்டும். காதலை முன்னிறுத்தி கேட்பதா... இல்லை வேறு விதமாக அவளை அணுகுவதா என்று குழம்பிப் போய் உட்கார்ந்திருக்கிறான். உண்மையை சொல்லப்போனால் அவளிடம் ஈர்ப்பு உண்டு. அவளுடன் வாழ்நாள் முழுவதும் கழிக்க வேண்டும் என்ற எண்ணம், ஆசை உண்டு.ஆனால் அது காதல்தானா என்பது பற்றி அவனுக்கே இன்னும் தெளிவாகவில்லை. அவளுடன் இருக்க வேண்டும் என்று தோன்றுகிறது... முழு நாளும் அவளுடனேயே மட்டும் இருக்க வேண்டும் என்று தோன்றுகிறது. இதற்குப் பெயர்தான் காதல் என்றெல்லாம் ஒப்புக்கொள்ள அவன் தயாராக இல்லை. ஆனால் இந்த ஜென்மத்திற்கு அவனை பொறுத்தவரை திருமணம் என்றால் அது இந்த பெண்ணுடன் மட்டும் தான்! அவன் வாழ்க்கை முழுவதும் பயணப்பட விரும்புவதும் இந்த பெண்ணுடன் தான். அது எப்படி வார்த்தை வடிவம் கொடுத்து அந்த பெண்ணிற்கு புரிய வைப்பது என்று... மனதில் ஒவ்வொரு மனிதருக்கும் ஆயிரம் ஆயிரம் ஆசைகள் உண்டு. அதை தெரியப்படுத்தும் விதம் மாறுபடலாம். அதைக் கேட்பவர்களுக்கு அது வேறு விதமாக எடுத்துக் கொள்வதற்கு ஏதுவாக இருக்கலாம்.

" பாஸ் இன்னும் கிளம்பலையா நீங்க... வைய் பாஸ்... ரொம்ப சோர்வா இருக்கீங்க... இருங்க..டீ வேணுமா " என்று கேட்டவாறே பனட்டரிக்குள் நுழைந்தாள் சியா.
அவன் சோர்ந்திருக்கும் நேரங்களில் அவனுக்கு டீ வார்த்து கொடுப்பதுடன் சேர்த்து அவன் எதில் அமர்ந்து கொண்டு சிறிது நேரம் பல்வேறு விஷயங்களைப் பற்றி பேசிக்கொண்டிருந்து விட்டு சிறிதாக அவனது உணர்வுகளை மீட்டெடுத்து வீட்டிற்கு அனுப்பி வைக்கவும், தானும் கிளம்பி என்று இதெல்லாம் அடிக்கடி சியா செய்வதுதான்! அவனது தனிமை அவனுக்கு கசப்பாக இருக்கிறது என்று அவள் புரிந்து தான் வைத்திருக்கிறாள். அவளுக்கு தன் உணர்வுகள் புரியும் என்று இவன் தான் இன்னும் புரிந்து கொள்ளவில்லை.

சியாவுக்குமே அவன் மீதான ஈர்ப்பு உண்டு. ஆனால் தனது பொருளாதார நிலை,தனது தகுதி,தனது வேலை, தனது குடும்பம், என நிறைய காரணங்களை கொண்டு தன்னை தன் நிலையிலேயே நிறுத்தி வைத்துக் கொண்டிருக்கிறாள் அந்த பெண். போதாது குறைக்கு அவனிடம் எக்கச்சக்கமாய் கடன் வேறு பெற்றாயிற்று. அவனிடம் வாய் விட்டு என்னை திருமணம் செய்து கொள்கிறாயா என்று கேட்கும் அந்தஸ்தில் அவள் நிச்சயம் இல்லை. அப்படி இருந்திருந்தால், எப்பொழுதோ தனது காதலை அவனிடம் சொல்லி இருப்பாள். ஆம்,நிச்சயம் இது காதல் தான்! இது என்னதான் வெறும் ஈர்ப்பு என்று அவளே தனக்குத்தானே சப்பை கட்டு கட்டிக் கொண்டாலும், அவனைத் தவிர வேறு ஒரு ஆண்மகனை தனது வாழ்வில் அவளால் அனுமதிக்க முடியாது. வேலை தளங்களில் எத்தனையோ ஆண்களை தினமும் சந்திக்கிறாள். அதில் அவளது அழகையும் கம்பீரத்தையும், கூடவே முகம் சொல்லும் ஒரு அப்பாவித்தனத்தையும் கணக்கில் எடுத்துக் கொண்டு திருமணம் செய்து கொள்ள கேட்ட ஆண்களும் கூட உண்டு. இளங்கோவன் - ஊர்மிலை திருமண நிச்சயம் அன்று கூட இளங்கோவனின் பெரியம்மா, தனது மகனுக்கு சியாவை கேட்டாள் தான்!

இவளுக்கு திருமணம் செய்து வைத்து விட்டால் அடுத்த தங்கள் நிலை என்ன என்று சியாவின் பெற்றவர்கள் ஒரு பக்கம் யோசித்துக் கொண்டிருக்க, சியா நிமிர்வாக சொல்லிவிட்டாள் " இவ்வளவு செலவையும் கல்யாண செலவையும் நான் ஆபீஸ்ல லோன் வாங்கி தான் பண்றேன் ஆன்ட்டி... திரும்பவும் லோன் எடுக்க முடியாது ".
இந்த ஆடம்பர கல்யாணத்திற்கு ஆகும் செலவு என்ன என்று தோராயமாக தெரிந்த பெரியவள் அதற்குப் பிறகு சியா இருக்கும் பக்கம் கூட வரவில்லை.

சியாவை திருமணம் செய்து கொள்ள வேண்டும் என்று நினைக்கும் ஆண்கள் கூட அவளது கடனை பற்றி கேட்டால், அவள் இருக்கும் திக்குக்கு கூட வர மாட்டார்கள் என்பது நிஜம் தான்!

அப்படிப்பட்ட கடன் நிலையில் இருப்பவள், கடன் கொடுத்தவனையே திருமணம் செய்து கொள்ள ஆசைப்பட்டால்?

இதையெல்லாம் நினைத்து நினைத்து சியாவிற்குள் பெருமூச்சு எழுந்தது. இவளது எதிர் கதிரையில் அமர்ந்து கொண்டிருந்த ஷ்யாம் இவளது முகத்தை கொண்டு இவள் யோசிப்பவற்றை அவதானித்துக் கொண்டிருந்தான். ஆனால் நிச்சயம் எந்த ஆனாலும் எந்த ஜென்மத்திலும் எந்த பெண்ணின் மனதையும் படிக்க முடியாது... ஒருவேளை ஷியாமால் சியாவின் மனதை படிக்க முடிந்திருந்தால்...