- Messages
- 85
- Reaction score
- 88
- Points
- 18
20
“ஒரு குடும்பப் பொம்பள பண்ணுற காரியமா இது?? நான் இருக்கிறேன், பிள்ளைங்க இருக்கிறாங்க.. குடும்பச் சூழல் இப்படி இருக்குது... நீ பாட்டுக்கு என்னவோ பண்ணிட்டு இருக்கிற?? போன்ல முன்னபின்ன தெரியாத ஆம்பளை கூடப் பேசுறதே தப்பு?? அதிலேயும் வீடியோ கால் வேறயா?? யாருடி அவன்??” எனக் கோபத்துடன் வினவ, எதுவும் பேசாமல் அமைதியாக நின்றாள் அவள்.
“இப்படி அமைதியா இருந்தா என்ன அர்த்தம்??” எனக் கர்ஜித்தவன்; கையிலிருந்த அலைபேசியைப் பிடுங்குவதற்குள் அழைப்பைத் துண்டித்துவிட்டுச் சென்றிருந்தான் மூர்த்தி.
கோபத்துடன் அங்கிருந்த நாற்காலியில் அமர்ந்தவன்; அலைபேசியின் தொடுதிரையைத் தொட, அது கிங்காங் செயலியைக்குள் இட்டுச் சென்றது.
“கிங்காங் யாரு உன்னை இன்ஸ்டால் பண்ண சொன்னது??” எனத் திட்டியவாறே அவன் பார்க்க, அவளது காணொளிகள் அடங்கிய பட்டியல் திறந்து கொண்டது.
“என்னடி பண்ணி வச்சிருக்கிற?? என்ன கருமம் இது?? இதை இன்ஸ்டால் பண்ணவே கூடாதுன்னு சொல்லியிருக்கிறேன்.. நீ இத்தனை வீடியோ பண்ணி வச்சிருக்கிற??” எனப் பல்லைக் கடித்தவாறே ஒவ்வொரு மெனுவிற்குள்ளும் சென்று பார்வையிட, பல விஷயங்கள் சிக்கின.
அவள் அடித்திருந்த கூத்துகளை மொத்தமாக ஒரே இடத்தில் பார்த்துவிட்டவன்; “சத்யா... ஏன்டி இப்படிப் பண்ணி வச்சிருக்கிற?? உனக்கு நான் என்ன குறை வச்சேன்?? எதாவது தேவைன்னா என்கிட்டே கேட்டிருக்கலாமே... கடனை வாங்கியாவது உனக்கு வாங்கித் தந்திருப்பேனே... எப்பவும் அன்பாதானே பேசினேன்.. சத்யாங்கற சொல்லுக்கு மறுசொல் சொன்னது இல்லையே.. அப்படி இருக்கிறப்போ நீ ஏன்டி இப்படிப் பண்ணிட்டு இருக்கிற?” என நொந்து போய் நாற்காலியில் அமர்ந்துவிட்டான்.
அவன் தனக்குள் மனம் நொந்து, மருகி, வேதனையில் துடித்துக் கொண்டிருக்க, சத்யாவோ எவ்வித சலனமுமில்லாமல் அமைதியாக நின்று கொண்டிருந்தாள்.
சில நிமிடங்கள் கடந்த பின்னர், “சரி சத்யா.. நடந்ததெல்லாம் நடந்து போச்சு... எல்லாத்தையும் ஒரு கெட்ட கனவா நெனச்சு மறந்துடலாம்... நமக்குப் பிடிச்ச எல்லா விஷயமும் இந்தப் போனோட போகட்டும்... இப்பவே இதை இங்கேயே உடைச்சிடலாம்.. இதுக்கு மேல நமக்கு இந்தப் போன், ஆப் எதுவும் வேணாம்.. இங்கே இருக்கிறதாலதான் உனக்கு அந்த மாதிரி எண்ணங்கள் தோணுதுன்னா நாம வேற வீட்டுக்குப் போயிடலாம்.. உன்னோட இஷ்டப்படி பெரிய வீடா கூட வாடகைக்கு எடுத்துக்குவோம்... நான் ஓவர்டைம் பார்த்து சமாளிச்சிடுவேன்... தயவுசெய்து எந்தத் தப்பான வழியையையும் தேர்ந்தெடுத்துடாத சத்யா... பசங்க இப்பதான் வளர்ற ஸ்டேஜ்ல இருக்கிறாங்க... நல்லது கெட்டது சொல்லித் தர்றதுக்கு ஒரு அம்மாவா நீ இருக்கணும், உன்னோட அன்பு மட்டும்தான் அவங்களை நல்லபடியா வாழ வழிசெய்யும்..” எனப் பிரபு அவளது கையைப் பிடித்துக் கொண்டு கெஞ்ச, “இல்ல... முடியாது... நீங்க சொல்ற மாதிரி எங்கே வேணா போகலாம்... ஆனா இந்தப் போன், ஆப் எல்லாத்தையும் விட முடியாது..” என உறுதியாகக் கூறிவிட்டாள்.
“சத்யா... இதெல்லாம் நம்ம குடும்பத்துக்குச் சரிப்பட்டு வராதும்மா... இப்போ பிரச்னை இந்த ஆப் இல்ல... உன்னோட வீடியோஸ்... சும்மா பாடி, நடிச்சுப் போட்டிருந்தா பிரச்சனை இல்ல... நீ கொஞ்சம் அடுத்தகட்டத்துக்கே போயிருக்கிற...”
“இப்போ அதுக்கு என்ன!? அந்த மாதிரி ட்ரெஸ் பண்ணிட்டு போடுற வீடியோஸ்க்கு தான் வியூஸ் அதிகமா இருக்குது.. நல்லா பாருங்க..”
“ம்மா... வியூஸ் வச்சிட்டு என்ன பண்ணப் போறம்மா? அதை வச்சு சாப்பிடவா முடியும்??”
“ம்ம்ம்.. முடியும்... என் அக்கவுன்ட் வெரிபை ஆகிருச்சு... காசு வருது..”
“சரிம்மா.. அதுக்காகச் சுயத்தை இழந்துட்டு சவுகரியமா வாழ முடியுமா?? அது வேஸ்ட் தானே...”
“சும்மா எதையாவது உளறிட்டு இருக்காதீங்க... கஷ்டப்பட்டு இவ்ளோ பாலோவர்ஸ், ஹார்ட்டு வாங்கியிருக்கிறேன்.. எவ்ளோ கஷ்டம் தெரியுமா??”
“புரியுது சத்யா... ஆனா அவங்க எல்லாரும் உன்னோட வீடியோவைப் பார்த்துட்டு, ஒரு லைக்கோ கமெண்டோ தட்டிட்டு போயிடுவாங்க... அவங்களுக்குன்னு தனியா ஒரு வேலை, குடும்பம்னு இருக்குது.. உனக்கு ஒரு குடும்பம் இருக்குதுதானே.. அவங்க யாரும் இங்கே உன்னோட வந்து நிக்கப் போறதில்லை.. நானும் நம்ம பசங்களும்தான் நிரந்தரம்..”
“இப்போ நான் ஒண்ணும் உங்களைவிட்டுட்டு போறேன்னு சொல்லலை... நான் பாட்டுக்கு என் வழியில போறேன்... நீங்க பாட்டுக்கு உன் வேலையைப் பாருங்க... என்னைத் தொந்தரவு பண்ணாதீங்க... அவ்ளோதான்..”
“சத்யா... என் பொறுமையை ரொம்பச் சோதிக்கிற... எல்லாத்துக்கும் ஒரு எல்லை உண்டு...” எனப் பிரபு கர்ஜிக்கத் தொடங்க, “என்ன முட்டாள்தனமா பேசிட்டு இருக்கிறீங்க?! நான் எவ்ளோ ஹார்ட் ஒர்க் பண்ணி இந்த இடத்துக்கு வந்திருக்கிறேன்... எனக்கு எவ்ளோ பேன்ஸ் இருக்கிறாங்க தெரியுமா?” எனப் பதிலுக்கு வாதம் செய்தாள் சத்யா.
அதற்குமேல் அவளிடம் பேசி புரிய வைக்க இயலாது என உணர்ந்து கொண்ட பிரபு, “என்னவோ பண்ணித் தொலை... இதுக்கு மேல உன்னோட இஷ்டம்... ஆனா ஒரு விஷயம்... என்னைக்கும் எதாவது பிரச்சனைன்னு வந்தா நான் வந்து நிக்க மாட்டேன்.. அவ்ளோதான் சொல்லிட்டேன்..” எனக் கூறிவிட்டு வெளியே சென்றுவிட்டான்.
குடும்பத்தைப் பிரிந்து, வீட்டைவிட்டு வெளியேறி வந்த சத்யாவிற்குத் துணையாக நின்றான் அவளது நண்பன் டிக்கா. கிங்காங் செயலியில் அவளைத் தீவிரமாகப் பின்தொடர்பவர்களில் அவனும் ஒருவன். கணவனை விட்டு வெளியேறி வந்த சமயத்தில் அவளுக்கு ஆதரவாக நின்றவன் அவனே. அவனுக்குத் திருமணமாகி, ஒரு பெண் ஒரு ஆண் குழந்தைகள் உள்ளனர்.
சத்யாவிற்கு ஆதரவாக அவன் குரல் கொடுக்கவும் அவனது மனைவிக்கும் அவனுக்கும் சண்டையாகிப் போனது. எனவே, வீட்டைவிட்டு வெளியேறிய டிக்கா, சத்யாவை அழைத்துக் கொண்டுபோய்த் தனியே ஒரு வீட்டில் குடியேறி விட்டான்.
இது சட்டத்திற்குப் புறம்பானது எனினும் இருவரும் எதையும் பெரிதாக எடுத்துக் கொள்ளவில்லை. குடும்பத்திற்கு அசிங்கம் என்பதால் சத்யாவின் குடும்பத்தினரோ டிக்காவின் குடும்பத்தினரோ எந்தப் புகாரும் அளிக்காமல் அமைதியாக இருந்துவிட்டனர்
எப்போதும் நேர்மறை விஷயங்களைத் தாண்டி எதிர்மறைகள் தான் விரைவில் அடுத்தவர்களைச் சென்றடையும்; அந்த வகையில் நாம் செய்யும் தவறான செயல்கள் விரைவில் அடுத்தவரை சென்று சேர்ந்துவிடும்.
இங்கே ‘பாடி ஷேமிங்’ என்றொரு வார்த்தை உண்டு. உடல் அமைப்பை வைத்து கேலி செய்தல் எனப் பொருள்படும். அதாவது நாம் சிவப்போ, கருப்போ, உயரமோ, குட்டையோ, ஒல்லியோ, பருமனான உடலமைப்போ எதுவாயினும் நமது வெளித்தோற்றத்தைக் கொண்டு இகழ்ந்து உரைப்பதை அல்லது விமர்சிப்பதை “பாடி ஷேமிங்’ என்பர்.
இந்த ‘பாடி ஷேமிங்’ மூன்று வகையிலான எதிர் விளைவுகளை ஏற்படுத்தவல்லது. முதல்வகை – வெறியைத் தூண்டும். அதாவது நம்மை இழிந்துரைத்தவரின் வார்த்தைகள் காதுகளில் மீண்டும் மீண்டும் ஒலித்தவாறே இருந்து வெற்றிக்கான வெறியைத் தூண்டும். எப்படியேனும் சாதித்தேயாக வேண்டும் என்னும் உத்வேகத்தைத் தரும்.
இரண்டாம் வகை – தாழ்வு மனப்பான்மை. இதில் மனதிற்குள்ளேயே அவர்களது வார்த்தைகள் தேங்கிக் கிடக்கும். உதாரணமாக அணைநீர் ஆவியாகாமல் இருப்பதற்கு மேற்பரப்பில் தெர்மாக்கூல் போடுவது போல, அந்த வார்த்தைப் படலம் மேலே பரம்பிக் கொண்டு, உள்ளே இருக்கும் நீர் ஆவியாகாதது போல நம்மின் வளர்ச்சியைத் தடுக்கும்.
மூன்றாம் வகை – எருமை மாட்டின் மீது மழை. அதாவது அதெல்லாம் இவர்களுக்குப் பெரிதாகத் தெரியாது.. எவர் எண்ணக் கூறினாலும் தங்கள் போக்கில் பெரிதாக எடுத்துக் கொள்ளாமல் கடந்துவிடுவர். பல விஷயங்களில் இது ஏற்புடையதாக இருந்தாலும் பல இடங்களில் மந்தத் தன்மைக்கு வழிவகுக்கும்.
இவ்வாறாக உடல்தோற்றத்தைக் கொண்டு கேலிசெய்தல் என்பது பலருக்கு ஒருவகையில் மன சிதைவு தரக்கூடியது; பலருக்கு எழுந்து செயலாற்ற வேண்டும், அனைவரையும் திரும்பிப் பார்க்க வைக்கும் அளவிற்கு உயர வேண்டும் எனும் உத்வேகத்தைத் தரவல்லது.
ஆனால் சிலர் அதையும் காட்சிப் பொருளாக்கி, விளம்பரப் பொருளாக்கிக் கொண்டிருந்தனர். சற்றே உடல் பருமனுடன் இருக்கும் பெண் காணொளியில் தோன்றினால், அனைவரும், “நீ எல்லாம் எதுக்கு வீடியோ போடுற??” என்பதாகக் கமெண்டில் கழுவி ஊற்றுவது வழக்கம்.
முன்னர்க் கூறியது போலச் சமூக வலைத்தளங்களும் ஒருவகையில் குப்பைகளைக் கொட்டும் குப்பைத் தொட்டி தானே. எவரேனும் உடல் தோற்றத்தைக் குறித்து எதாவது தரக்குறைவாகப் பேசியிருந்தால், அதற்குப் பதிலடி கொடுக்கிறேன் என்கிற ரீதியில் பல வீடியோக்களைப் பதிவேற்றிக் கொண்டிருப்பர்.
சிலர் “குண்டச்சி, சப்பை மூக்கு, கோணவாய், ஊத்த வாய்” எனத் தரக்குறைவான வார்த்தைகளை உதிர்த்தாலும் பல வசவுமொழிகளில் ஏசினாலும் அவற்றையெல்லாம் பொருட்படுத்தாது லட்சியத்தின் பாதையில் ஓடி, அனைவரும் வியந்து பார்க்கும் வகையில் உலகம் போற்றும் ஒரு தன்னம்பிக்கையை ‘ஐகானாக’ உயர்ந்து நின்றவர்கள் பலர்.
ஆனால் இவர்கள் அதைப் பார்வைகளைப் பெரும் நோக்கில் காணொளியாகப் பதிவிட்டுக் கொண்டிருந்தனர். தன்னைப் பற்றியும் தனது நடவடிக்கைகளைப் பற்றியும் எவரேனும் தவறான கருத்துகளையோ விமர்சனங்களையோ பதிவிட்டிருந்தால் அதற்குப் பதிலடி தரும் வகையில் க்ளோசப்பில் பல்லை மட்டும் காணொளியாகப் பதிவு செய்து பதிவேற்றிவிடுவர்.
ஒருவர் இதைச் செய்ய, அதைப்பற்றி இன்னொருவர் அந்தச் செயலை வறுக்கும் (Roast) வகையில் இன்னொரு காணொளியைப் பதிவிடுவார். அந்தக் காணொளி வலைத்தளத்தில் சிலரால் பகிரப்படும்.
தங்களுக்குப் புகழ் கிட்டினால் போதுமானது எனும் நோக்கில் பலரும் இதைச் செய்யத் தொடங்கிவிட்டனர் எப்போதாவது எதேச்சையாக அறியாமல் இந்தக் காணொளிகளைக் காணக் கிட்டினால் ‘குக்கீஸ்’ மூலமாக அடுத்தடுத்து இதுபோன்ற காணொளிகள் நமக்கு வருவது சாதாரணம்.
அவற்றை எல்லாம் திறந்து பார்த்தால் காண சகியாது. வாயில் உணவை மெல்வது, வாய்க் கொப்பளிப்பது இதுபோன்ற பல முகம் கூசும், முகம் சுளிக்க வைக்கும் காணொளிகளையும் சற்றும் தயங்காமல் பதிவேற்றி இருப்பர்.
இதில் சிறப்பம்சமாகச் சிலரெல்லாம் எவருக்குப் பதில் தருகிறேன் என்பதே தெரியாமல் இஷ்டம் போல வார்த்தைகளால் வறுத்து எடுத்து பதிவிட்டு இருப்பர். பக்கத்து வீட்டில் வரிசைக்குச் சரிவர இரண்டு குடம் தண்ணீர் கிடைக்காவிட்டால் கூடக் காணொளியில் பக்கத்து வீட்டுப் பெண்ணைத் திட்டி பதிவேற்றுதல் வழக்கமாகிப் போனது.
பதிவிடுபவர்கள் தான் இப்படி என்றால் அதை ஊக்குவிப்பவர்கள் ஏராளம். “அப்படித்தான்... சூப்பர்... சூப்பர்..” எனக் கைதட்டி, ஆரவாரித்து, ஊக்குவிப்புச் செய்பவர்கள் பலர். இவர்களால் அந்த அஷ்டகோணலான முகம் சுளிப்புதரும் காரியங்களையே தங்களின் விசித்திரமான செய்கையே தங்களுக்கான சிக்னேச்சர் அடையாளமாக மாற்றிக் கொண்டவர்கள் பலர்.
“நமஸ்தேவுங்கோ...” எனக் கூறிக்கொண்டு காணொளி பதிவேற்றுபவருக்கு எதிராக அவரைத் திட்டி பதிவிடுபவர்கள் ஒரு கும்பல் என்றால் அவரை ஆதரித்துக் காணொளி பதிவேற்றுபவர்கள் இன்னொரு கும்பல்.
முதலில் பொழுதுபோக்குக்காகக் காணொளியில் ஏதோவொரு குரலுக்கு வாயசைத்து பதிவேற்ற உள்நுழைந்த பலர், இப்போது தங்களின் சொந்த குரலிலேயே தங்களது மனதின் வக்கிரங்களையும் குரூரத்தையும் பதிவு செய்து தங்களுக்குள் உறங்கிக் கிடந்த கவனயீர்ப்பு செய்யும் தாகத்தையும் தீர்த்துக் கொள்ளத் தொடங்கினர்.
இதுவரை எந்த அங்கீகாரமும், எந்தப் பாராட்டும் கிடைக்கப் பெற்றிராத அவர்களுக்கு இது ஒரு புத்துணர்ச்சி தரும் விஷயமாகிப்போனது.
“இப்படி அமைதியா இருந்தா என்ன அர்த்தம்??” எனக் கர்ஜித்தவன்; கையிலிருந்த அலைபேசியைப் பிடுங்குவதற்குள் அழைப்பைத் துண்டித்துவிட்டுச் சென்றிருந்தான் மூர்த்தி.
கோபத்துடன் அங்கிருந்த நாற்காலியில் அமர்ந்தவன்; அலைபேசியின் தொடுதிரையைத் தொட, அது கிங்காங் செயலியைக்குள் இட்டுச் சென்றது.
“கிங்காங் யாரு உன்னை இன்ஸ்டால் பண்ண சொன்னது??” எனத் திட்டியவாறே அவன் பார்க்க, அவளது காணொளிகள் அடங்கிய பட்டியல் திறந்து கொண்டது.
“என்னடி பண்ணி வச்சிருக்கிற?? என்ன கருமம் இது?? இதை இன்ஸ்டால் பண்ணவே கூடாதுன்னு சொல்லியிருக்கிறேன்.. நீ இத்தனை வீடியோ பண்ணி வச்சிருக்கிற??” எனப் பல்லைக் கடித்தவாறே ஒவ்வொரு மெனுவிற்குள்ளும் சென்று பார்வையிட, பல விஷயங்கள் சிக்கின.
அவள் அடித்திருந்த கூத்துகளை மொத்தமாக ஒரே இடத்தில் பார்த்துவிட்டவன்; “சத்யா... ஏன்டி இப்படிப் பண்ணி வச்சிருக்கிற?? உனக்கு நான் என்ன குறை வச்சேன்?? எதாவது தேவைன்னா என்கிட்டே கேட்டிருக்கலாமே... கடனை வாங்கியாவது உனக்கு வாங்கித் தந்திருப்பேனே... எப்பவும் அன்பாதானே பேசினேன்.. சத்யாங்கற சொல்லுக்கு மறுசொல் சொன்னது இல்லையே.. அப்படி இருக்கிறப்போ நீ ஏன்டி இப்படிப் பண்ணிட்டு இருக்கிற?” என நொந்து போய் நாற்காலியில் அமர்ந்துவிட்டான்.
அவன் தனக்குள் மனம் நொந்து, மருகி, வேதனையில் துடித்துக் கொண்டிருக்க, சத்யாவோ எவ்வித சலனமுமில்லாமல் அமைதியாக நின்று கொண்டிருந்தாள்.
சில நிமிடங்கள் கடந்த பின்னர், “சரி சத்யா.. நடந்ததெல்லாம் நடந்து போச்சு... எல்லாத்தையும் ஒரு கெட்ட கனவா நெனச்சு மறந்துடலாம்... நமக்குப் பிடிச்ச எல்லா விஷயமும் இந்தப் போனோட போகட்டும்... இப்பவே இதை இங்கேயே உடைச்சிடலாம்.. இதுக்கு மேல நமக்கு இந்தப் போன், ஆப் எதுவும் வேணாம்.. இங்கே இருக்கிறதாலதான் உனக்கு அந்த மாதிரி எண்ணங்கள் தோணுதுன்னா நாம வேற வீட்டுக்குப் போயிடலாம்.. உன்னோட இஷ்டப்படி பெரிய வீடா கூட வாடகைக்கு எடுத்துக்குவோம்... நான் ஓவர்டைம் பார்த்து சமாளிச்சிடுவேன்... தயவுசெய்து எந்தத் தப்பான வழியையையும் தேர்ந்தெடுத்துடாத சத்யா... பசங்க இப்பதான் வளர்ற ஸ்டேஜ்ல இருக்கிறாங்க... நல்லது கெட்டது சொல்லித் தர்றதுக்கு ஒரு அம்மாவா நீ இருக்கணும், உன்னோட அன்பு மட்டும்தான் அவங்களை நல்லபடியா வாழ வழிசெய்யும்..” எனப் பிரபு அவளது கையைப் பிடித்துக் கொண்டு கெஞ்ச, “இல்ல... முடியாது... நீங்க சொல்ற மாதிரி எங்கே வேணா போகலாம்... ஆனா இந்தப் போன், ஆப் எல்லாத்தையும் விட முடியாது..” என உறுதியாகக் கூறிவிட்டாள்.
“சத்யா... இதெல்லாம் நம்ம குடும்பத்துக்குச் சரிப்பட்டு வராதும்மா... இப்போ பிரச்னை இந்த ஆப் இல்ல... உன்னோட வீடியோஸ்... சும்மா பாடி, நடிச்சுப் போட்டிருந்தா பிரச்சனை இல்ல... நீ கொஞ்சம் அடுத்தகட்டத்துக்கே போயிருக்கிற...”
“இப்போ அதுக்கு என்ன!? அந்த மாதிரி ட்ரெஸ் பண்ணிட்டு போடுற வீடியோஸ்க்கு தான் வியூஸ் அதிகமா இருக்குது.. நல்லா பாருங்க..”
“ம்மா... வியூஸ் வச்சிட்டு என்ன பண்ணப் போறம்மா? அதை வச்சு சாப்பிடவா முடியும்??”
“ம்ம்ம்.. முடியும்... என் அக்கவுன்ட் வெரிபை ஆகிருச்சு... காசு வருது..”
“சரிம்மா.. அதுக்காகச் சுயத்தை இழந்துட்டு சவுகரியமா வாழ முடியுமா?? அது வேஸ்ட் தானே...”
“சும்மா எதையாவது உளறிட்டு இருக்காதீங்க... கஷ்டப்பட்டு இவ்ளோ பாலோவர்ஸ், ஹார்ட்டு வாங்கியிருக்கிறேன்.. எவ்ளோ கஷ்டம் தெரியுமா??”
“புரியுது சத்யா... ஆனா அவங்க எல்லாரும் உன்னோட வீடியோவைப் பார்த்துட்டு, ஒரு லைக்கோ கமெண்டோ தட்டிட்டு போயிடுவாங்க... அவங்களுக்குன்னு தனியா ஒரு வேலை, குடும்பம்னு இருக்குது.. உனக்கு ஒரு குடும்பம் இருக்குதுதானே.. அவங்க யாரும் இங்கே உன்னோட வந்து நிக்கப் போறதில்லை.. நானும் நம்ம பசங்களும்தான் நிரந்தரம்..”
“இப்போ நான் ஒண்ணும் உங்களைவிட்டுட்டு போறேன்னு சொல்லலை... நான் பாட்டுக்கு என் வழியில போறேன்... நீங்க பாட்டுக்கு உன் வேலையைப் பாருங்க... என்னைத் தொந்தரவு பண்ணாதீங்க... அவ்ளோதான்..”
“சத்யா... என் பொறுமையை ரொம்பச் சோதிக்கிற... எல்லாத்துக்கும் ஒரு எல்லை உண்டு...” எனப் பிரபு கர்ஜிக்கத் தொடங்க, “என்ன முட்டாள்தனமா பேசிட்டு இருக்கிறீங்க?! நான் எவ்ளோ ஹார்ட் ஒர்க் பண்ணி இந்த இடத்துக்கு வந்திருக்கிறேன்... எனக்கு எவ்ளோ பேன்ஸ் இருக்கிறாங்க தெரியுமா?” எனப் பதிலுக்கு வாதம் செய்தாள் சத்யா.
அதற்குமேல் அவளிடம் பேசி புரிய வைக்க இயலாது என உணர்ந்து கொண்ட பிரபு, “என்னவோ பண்ணித் தொலை... இதுக்கு மேல உன்னோட இஷ்டம்... ஆனா ஒரு விஷயம்... என்னைக்கும் எதாவது பிரச்சனைன்னு வந்தா நான் வந்து நிக்க மாட்டேன்.. அவ்ளோதான் சொல்லிட்டேன்..” எனக் கூறிவிட்டு வெளியே சென்றுவிட்டான்.
குடும்பத்தைப் பிரிந்து, வீட்டைவிட்டு வெளியேறி வந்த சத்யாவிற்குத் துணையாக நின்றான் அவளது நண்பன் டிக்கா. கிங்காங் செயலியில் அவளைத் தீவிரமாகப் பின்தொடர்பவர்களில் அவனும் ஒருவன். கணவனை விட்டு வெளியேறி வந்த சமயத்தில் அவளுக்கு ஆதரவாக நின்றவன் அவனே. அவனுக்குத் திருமணமாகி, ஒரு பெண் ஒரு ஆண் குழந்தைகள் உள்ளனர்.
சத்யாவிற்கு ஆதரவாக அவன் குரல் கொடுக்கவும் அவனது மனைவிக்கும் அவனுக்கும் சண்டையாகிப் போனது. எனவே, வீட்டைவிட்டு வெளியேறிய டிக்கா, சத்யாவை அழைத்துக் கொண்டுபோய்த் தனியே ஒரு வீட்டில் குடியேறி விட்டான்.
இது சட்டத்திற்குப் புறம்பானது எனினும் இருவரும் எதையும் பெரிதாக எடுத்துக் கொள்ளவில்லை. குடும்பத்திற்கு அசிங்கம் என்பதால் சத்யாவின் குடும்பத்தினரோ டிக்காவின் குடும்பத்தினரோ எந்தப் புகாரும் அளிக்காமல் அமைதியாக இருந்துவிட்டனர்
எப்போதும் நேர்மறை விஷயங்களைத் தாண்டி எதிர்மறைகள் தான் விரைவில் அடுத்தவர்களைச் சென்றடையும்; அந்த வகையில் நாம் செய்யும் தவறான செயல்கள் விரைவில் அடுத்தவரை சென்று சேர்ந்துவிடும்.
இங்கே ‘பாடி ஷேமிங்’ என்றொரு வார்த்தை உண்டு. உடல் அமைப்பை வைத்து கேலி செய்தல் எனப் பொருள்படும். அதாவது நாம் சிவப்போ, கருப்போ, உயரமோ, குட்டையோ, ஒல்லியோ, பருமனான உடலமைப்போ எதுவாயினும் நமது வெளித்தோற்றத்தைக் கொண்டு இகழ்ந்து உரைப்பதை அல்லது விமர்சிப்பதை “பாடி ஷேமிங்’ என்பர்.
இந்த ‘பாடி ஷேமிங்’ மூன்று வகையிலான எதிர் விளைவுகளை ஏற்படுத்தவல்லது. முதல்வகை – வெறியைத் தூண்டும். அதாவது நம்மை இழிந்துரைத்தவரின் வார்த்தைகள் காதுகளில் மீண்டும் மீண்டும் ஒலித்தவாறே இருந்து வெற்றிக்கான வெறியைத் தூண்டும். எப்படியேனும் சாதித்தேயாக வேண்டும் என்னும் உத்வேகத்தைத் தரும்.
இரண்டாம் வகை – தாழ்வு மனப்பான்மை. இதில் மனதிற்குள்ளேயே அவர்களது வார்த்தைகள் தேங்கிக் கிடக்கும். உதாரணமாக அணைநீர் ஆவியாகாமல் இருப்பதற்கு மேற்பரப்பில் தெர்மாக்கூல் போடுவது போல, அந்த வார்த்தைப் படலம் மேலே பரம்பிக் கொண்டு, உள்ளே இருக்கும் நீர் ஆவியாகாதது போல நம்மின் வளர்ச்சியைத் தடுக்கும்.
மூன்றாம் வகை – எருமை மாட்டின் மீது மழை. அதாவது அதெல்லாம் இவர்களுக்குப் பெரிதாகத் தெரியாது.. எவர் எண்ணக் கூறினாலும் தங்கள் போக்கில் பெரிதாக எடுத்துக் கொள்ளாமல் கடந்துவிடுவர். பல விஷயங்களில் இது ஏற்புடையதாக இருந்தாலும் பல இடங்களில் மந்தத் தன்மைக்கு வழிவகுக்கும்.
இவ்வாறாக உடல்தோற்றத்தைக் கொண்டு கேலிசெய்தல் என்பது பலருக்கு ஒருவகையில் மன சிதைவு தரக்கூடியது; பலருக்கு எழுந்து செயலாற்ற வேண்டும், அனைவரையும் திரும்பிப் பார்க்க வைக்கும் அளவிற்கு உயர வேண்டும் எனும் உத்வேகத்தைத் தரவல்லது.
ஆனால் சிலர் அதையும் காட்சிப் பொருளாக்கி, விளம்பரப் பொருளாக்கிக் கொண்டிருந்தனர். சற்றே உடல் பருமனுடன் இருக்கும் பெண் காணொளியில் தோன்றினால், அனைவரும், “நீ எல்லாம் எதுக்கு வீடியோ போடுற??” என்பதாகக் கமெண்டில் கழுவி ஊற்றுவது வழக்கம்.
முன்னர்க் கூறியது போலச் சமூக வலைத்தளங்களும் ஒருவகையில் குப்பைகளைக் கொட்டும் குப்பைத் தொட்டி தானே. எவரேனும் உடல் தோற்றத்தைக் குறித்து எதாவது தரக்குறைவாகப் பேசியிருந்தால், அதற்குப் பதிலடி கொடுக்கிறேன் என்கிற ரீதியில் பல வீடியோக்களைப் பதிவேற்றிக் கொண்டிருப்பர்.
சிலர் “குண்டச்சி, சப்பை மூக்கு, கோணவாய், ஊத்த வாய்” எனத் தரக்குறைவான வார்த்தைகளை உதிர்த்தாலும் பல வசவுமொழிகளில் ஏசினாலும் அவற்றையெல்லாம் பொருட்படுத்தாது லட்சியத்தின் பாதையில் ஓடி, அனைவரும் வியந்து பார்க்கும் வகையில் உலகம் போற்றும் ஒரு தன்னம்பிக்கையை ‘ஐகானாக’ உயர்ந்து நின்றவர்கள் பலர்.
ஆனால் இவர்கள் அதைப் பார்வைகளைப் பெரும் நோக்கில் காணொளியாகப் பதிவிட்டுக் கொண்டிருந்தனர். தன்னைப் பற்றியும் தனது நடவடிக்கைகளைப் பற்றியும் எவரேனும் தவறான கருத்துகளையோ விமர்சனங்களையோ பதிவிட்டிருந்தால் அதற்குப் பதிலடி தரும் வகையில் க்ளோசப்பில் பல்லை மட்டும் காணொளியாகப் பதிவு செய்து பதிவேற்றிவிடுவர்.
ஒருவர் இதைச் செய்ய, அதைப்பற்றி இன்னொருவர் அந்தச் செயலை வறுக்கும் (Roast) வகையில் இன்னொரு காணொளியைப் பதிவிடுவார். அந்தக் காணொளி வலைத்தளத்தில் சிலரால் பகிரப்படும்.
தங்களுக்குப் புகழ் கிட்டினால் போதுமானது எனும் நோக்கில் பலரும் இதைச் செய்யத் தொடங்கிவிட்டனர் எப்போதாவது எதேச்சையாக அறியாமல் இந்தக் காணொளிகளைக் காணக் கிட்டினால் ‘குக்கீஸ்’ மூலமாக அடுத்தடுத்து இதுபோன்ற காணொளிகள் நமக்கு வருவது சாதாரணம்.
அவற்றை எல்லாம் திறந்து பார்த்தால் காண சகியாது. வாயில் உணவை மெல்வது, வாய்க் கொப்பளிப்பது இதுபோன்ற பல முகம் கூசும், முகம் சுளிக்க வைக்கும் காணொளிகளையும் சற்றும் தயங்காமல் பதிவேற்றி இருப்பர்.
இதில் சிறப்பம்சமாகச் சிலரெல்லாம் எவருக்குப் பதில் தருகிறேன் என்பதே தெரியாமல் இஷ்டம் போல வார்த்தைகளால் வறுத்து எடுத்து பதிவிட்டு இருப்பர். பக்கத்து வீட்டில் வரிசைக்குச் சரிவர இரண்டு குடம் தண்ணீர் கிடைக்காவிட்டால் கூடக் காணொளியில் பக்கத்து வீட்டுப் பெண்ணைத் திட்டி பதிவேற்றுதல் வழக்கமாகிப் போனது.
பதிவிடுபவர்கள் தான் இப்படி என்றால் அதை ஊக்குவிப்பவர்கள் ஏராளம். “அப்படித்தான்... சூப்பர்... சூப்பர்..” எனக் கைதட்டி, ஆரவாரித்து, ஊக்குவிப்புச் செய்பவர்கள் பலர். இவர்களால் அந்த அஷ்டகோணலான முகம் சுளிப்புதரும் காரியங்களையே தங்களின் விசித்திரமான செய்கையே தங்களுக்கான சிக்னேச்சர் அடையாளமாக மாற்றிக் கொண்டவர்கள் பலர்.
“நமஸ்தேவுங்கோ...” எனக் கூறிக்கொண்டு காணொளி பதிவேற்றுபவருக்கு எதிராக அவரைத் திட்டி பதிவிடுபவர்கள் ஒரு கும்பல் என்றால் அவரை ஆதரித்துக் காணொளி பதிவேற்றுபவர்கள் இன்னொரு கும்பல்.
முதலில் பொழுதுபோக்குக்காகக் காணொளியில் ஏதோவொரு குரலுக்கு வாயசைத்து பதிவேற்ற உள்நுழைந்த பலர், இப்போது தங்களின் சொந்த குரலிலேயே தங்களது மனதின் வக்கிரங்களையும் குரூரத்தையும் பதிவு செய்து தங்களுக்குள் உறங்கிக் கிடந்த கவனயீர்ப்பு செய்யும் தாகத்தையும் தீர்த்துக் கொள்ளத் தொடங்கினர்.
இதுவரை எந்த அங்கீகாரமும், எந்தப் பாராட்டும் கிடைக்கப் பெற்றிராத அவர்களுக்கு இது ஒரு புத்துணர்ச்சி தரும் விஷயமாகிப்போனது.
Last edited: